Het belang van context voor managers lijkt misschien vanzelfsprekend, maar wordt vaak genegeerd. Gary Johns van Concordia University in Montreal schrijft deze blinde vlek toe aan de ‘romantiek van leiderschap’, het idee dat de aangeboren kwaliteiten van personen aan de top veel meer bepalend zijn voor succes of mislukking dan de omgeving waarin ze opereren. Dit idee klopt niet, blijkt uit onderzoek, o.a. van Janka Stoker en Harry Garretsen.

In feite kan de realiteit jou net zo goed beïnvloeden als andersom.Crises veranderen bijvoorbeeld de manier waarop mensen leidinggeven. Een studie van Janka Stoker, Harry Garretsen en collega's maakte gebruik van de beoordelingen van ondergeschikten van hun managers om het effect van de financiële crisis van 2007-2009 op 20.000 leidinggevenden in 36 landen te onderzoeken. Ze ontdekten dat leiders meer directief werden, ook al is dit niet per se de beste reactie. Een andere vorm van context, de nationale cultuur, hielp bepalen hoe bazig ze werden. Ze waren meer 'hands-on' in landen die gewend zijn aan hiërarchie, en minder in consultatieve omgevingen.

De waarde van het charisma van leiders is ook afhankelijk van de omstandigheden. Charisma heeft ongetwijfeld het vermogen om mensen tot grotere inspanningen aan te zetten. Maar onderzoek wijst uit dat charisma onnodig kan zijn bij mensen die graag zelfstandig werken. Een ander onderzoek van Stoker , toont aan dat wanneer senior managementteams bedreven zijn in het aansturen van zichzelf, een inspirerende baas veel minder invloed heeft.

Lees het volledige artikel (in het Engels) op de website van The Economist.