Sinds de persconferentie van donderdag 12 maart ligt het fysieke academische leven in Groningen stil. De woorden van minister-president Rutte die donderdag waren duidelijk: grootschalige hoorcolleges mochten niet meer fysiek plaatsvinden, maar moesten online worden aangeboden. Grote bijeenkomsten werden aan banden gelegd en achteraf gezien was dit slechts het begin van meer ingrijpende maatregelen. Al snel ontstonden er geruchten dat de universiteiten in heel Nederland hun deuren gingen sluiten. De geruchten klopten en ook de Rijksuniversiteit Groningen sloot haar deuren. De ontwikkelingen gingen opeens heel snel en er was veel onzekerheid en onduidelijkheid over het afronden van het academische jaar. De universiteit maakte een ‘corona-pagina’ aan, waarop de laatste updates over het virus en het onderwijs te vinden waren.

Nog geen week later kwam het bericht dat de universiteit had besloten alle gebouwen van de RUG te sluiten. Alle faculteiten en opleidingen moesten zo snel mogelijk overgaan op online onderwijs en alle tentamens werden tot nader order opgeschort. Op het moment van de berichtgeving zat blok 3 er bijna op en kwamen de tentamens er al aan. Een tijd van onzekerheid brak de daarop volgende dagen aan. Veel studenten, waaronder ik, vroegen zich af hoe het verder zou gaan. Er was onduidelijkheid over of en op welke wijze de tentamens zouden worden getoetst en colleges doorgang zouden vinden. Eén ding was zeker; fysiek konden ze niet plaatsvinden. De aanhoudende onduidelijkheid over het maken van tentamens en het kunnen afronden van het jaar was begrijpelijk. Zoiets heeft nog nooit iemand meegemaakt en er liggen dan ook geen draaiboeken voor klaar. Dit is ook nieuw voor de universiteit.

Na enige tijd kwam het bericht dat de tentamens in blok 4 online gaan plaatsvinden. Inmiddels was het online onderwijs al enige tijd gestart. Het voelt vreemd om ineens over te gaan op digitaal onderwijs. De stad Groningen is een zeer levendige stad, waar zich dagelijks duizenden studenten verplaatsen per fiets. De binnenstad is gevuld met terrassen en cafés waar studenten elkaar ontmoeten. Normaal heb ik zelf colleges in het Harmoniegebouw en Academiegebouw in het centrum van de stad. Het is een prachtig gezicht om door de drukke binnenstad via de historische trappen van het Academiegebouw de universiteit te betreden. De Universiteitsbibliotheek ligt tegenover het Academiegebouw en is dé plek waar studenten samenkomen om te studeren. De afgelopen maanden was het dan ook een onwerkelijk gezicht in de stad: lege terrassen, (bijna) geen studenten en een lege Universiteitsbibliotheek. 

Aan het begin van deze onzekere periode heb ik me dan ook een aantal vragen gesteld. Is het niet lastig om te studeren zonder in een academische setting te zijn? Hoe wordt er invulling gegeven aan  het online onderwijs? Hoe zal het contact met medestudenten en docenten verlopen? Kortom: hoe is het leven van een student in deze tijd? Deze vragen speelden onder meer studenten en ik heb het er veel met anderen over gehad.

Als ik terugkijk op de afgelopen maanden dan is het eigenlijk best goed verlopen. Het contact tussen medestudenten en docenten is natuurlijk anders dan normaal. Het liefst ben je fysiek bij elkaar, maar via digitale meetings wordt deze ‘leegte’ goed opgevuld. De universiteit heeft een eigen omgeving waarin studenten en docenten elkaar kunnen ontmoeten en het onderwijs kunnen voortzetten. Vragen stellen via deze meetings is gemakkelijk en uiteraard worden vragen ook per mail beantwoord.  

Om eerlijk te zijn is het wel lastiger om te beginnen met studeren. Normaal heb je natuurlijk vaste tijden waarop werkgroepen en hoorcolleges plaatsvinden en word je omgeven door andere studenten. Nu ben je thuis en alleen aan het studeren. Ik houd dan ook contact met medestudenten via Whatsapp en Skype. Het is fijn om contact te houden met elkaar, ondanks dat we niet fysiek bij elkaar zijn. Studeren doe je niet alleen, studeren doe je samen.

Naast het online onderwijs en de studie is het belangrijk om afleiding te zoeken. Zelf doe ik dat door dagelijks een wandeling te maken. Ik heb me aangemeld bij een vrijwilligersorganisatie die in coronatijd mensen helpt die zelf niet de straat op kunnen. Zo heb ik een maand lang elke avond met een hond gewandeld, omdat haar tachtigjarige bazin dat vanwege het virus niet kon doen. Daarnaast werk ik normaal in de horeca op een vakantiepark. Het restaurant is vanwege de ontwikkelingen gesloten en daarom verricht ik nu vervangende werkzaamheden op het park. Het is fijn om even in een andere omgeving te zijn.

Terugkomend op de vragen die ik mezelf stelde aan het begin van deze periode. Ik denk dat de vele vragen die ik en andere studenten hadden (en wellicht nog hebben) logisch zijn. Het is een uitzonderlijke tijd die veel onzekerheden met zich mee brengt. Het online onderwijs is nieuw en anders dan fysieke colleges die we gewend zijn, het contact met studenten en docenten is anders dan normaal en de universiteit ligt er verlaten bij. Toch heb ik de afgelopen periode als prettig ervaren, doordat het onderwijs digitaal doorgang heeft gevonden. Via meetings blijft het contact met studenten en docenten goed en daarnaast zijn er veel mogelijkheden om met elkaar in contact te blijven. Het is lastiger om te beginnen  met studeren, maar als je vaste tijden op een dag aanhoudt en tussendoor afleiding zoekt, dan komt het met de studie wel goed.

Tot slot realiseer ik me dat het voor toekomstige studenten misschien nóg onzekerder is dan voor de huidige studenten en zij waarschijnlijk met veel vragen zitten. Het is onzeker of het begin van het komende studiejaar weer fysiek gestart kan worden. Aan die studenten wil ik in ieder geval meegeven dat het online onderwijs een goed alternatief is voor de fysieke colleges. Mij is het ook gelukt om een draai te vinden in een online academische wereld en dat zal jullie ook lukken. Afsluitend hoop ik natuurlijk dat we weer snel terug kunnen naar het normaal: volle terrassen, drukke straten en duizenden studenten in onze mooie stad Groningen!