Orthopedagogiek

Mijn naam is Mart Analbers. Ik heb gekozen voor de master Orthopedagogiek omdat je daar het meeste contact hebt met kinderen. Ik heb kinderen altijd al leuk gevonden: ze zijn vrolijk en onbevangen, nemen de wereld nog niet te serieus. Ik wilde aan de RUG studeren vanwege de stad Groningen: een fijne stad, niet te groot, lekker overzichtelijk, maar met genoeg te beleven. Mijn keuze was snel gemaakt!

Momenteel loop ik stage bij een scholengemeenschap. Alle niveaus worden er aangeboden, van praktijk tot gymnasium. Ik heb verschillende taken. Ik zit in een zorgoverleg samen met docenten en zorgcoördinatoren, waar we de leerlingen bespreken die problemen hebben. Ook test ik kinderen op bijvoorbeeld dyslexie, intelligentie of faalangst.

Het leukste zijn de één-op-één-gesprekken met leerlingen. Dat zijn meestal kinderen van een jaar of dertien, veertien, die problemen hebben waar ze met de mentor niet uitkomen. Daarmee komen ze dan bij mij terecht. Sommigen vinden het lastig om gestructureerd te werken. Hen help ik om vooruit te plannen, als ze bijvoorbeeld een toets hebben.
Maar ik krijg ook leerlingen met sociaal-emotionele problemen. Zo heb ik gesprekken met een jongen die net van speciaal onderwijs naar regulier onderwijs is gegaan. Hij had moeite met aanpassen, wist niet goed hoe hij zich in de klas moest gedragen. Ik help hem bijvoorbeeld met wat je wel en wat je beter niet kunt zeggen tegen klasgenootjes, of hoe je je het beste kunt gedragen in een WhatsApp-groep. Hij gaat echt vooruit: zijn gedrag verbetert en zijn cijfers gaan omhoog. Dat is mooi om te zien.

Ik vond het van tevoren wel spannend om stage te gaan lopen. Je hoopt maar dat de praktijk is wat je ervan verwacht. Maar mij bevalt het heel goed. Ik denk dat ik in het afgelopen half jaar net zoveel heb geleerd als in de eerste drie jaar in de boeken. Wat ik ook leuk vind, is dat ik veel theorie terugzie in de praktijk. Al in de eerste weken kwam ik methodes en tests tegen waar ik tijdens de studie over heb geleerd.

Toen ik mijn studiekeuze maakte, had ik helder voor mijzelf dat ik iets wilde gaan studeren waarbij ik mensen kon helpen. Door mijn affiniteit met kinderen kwam ik op de Bacheloropleiding Pedagogische Wetenschappen en daarna de Master-track Orthopedagogiek in Groningen uit.

Na het behalen van mijn Masterdiploma, ben ik kort werkzaam geweest als assistent-onderzoeker binnen het UMCG bij een onderzoek naar de effectiviteit van een systemische interventie voor delinquente jeugd. Daar rolde ik als het ware in. Uiteindelijk kwam van het één het ander en werk ik nu binnen Jeugdhulp Friesland als GZ-psycholoog met kinderen van verschillende leeftijden met verschillende problematiek. Ik geef therapieën aan kinderen die opgenomen zijn op Behandelcentrum Woodbrookers, of aan kinderen die in een gezinshuis of pleeggezin wonen. Daarnaast heb als behandelcoördinator de taak om te zorgen voor een gestroomlijnde behandeling aan zowel het kind als het gezin. Dat betekent dat ik een passend behandelplan opstel, met doelen voor het hele gezin, waarin staat met welke interventies wij deze doelen proberen te behalen.

Het is lastig om vanuit de schoolbanken volledig voorbereid te zijn op wat er in een functie als Gedragswetenschapper op je af komt. Het aansturen van teams, het uitvoeren van protocollaire behandelingen en het doen van diagnostisch onderzoek zijn taken die veel verantwoordelijkheid met zich meebrengen. Met deze verantwoordelijkheid moet je leren omgaan en daarvoor moet je na je opleiding ervaring opdoen. Wat mij erg heeft geholpen, is toegerust te zijn met de basiskennis vanuit de opleiding. Daarnaast heb ik besloten om nog een post-master opleiding te volgen.

Momenteel ben ik bezig met de post-master opleiding tot Klinisch Psycholoog Kind en Jeugd. Ik wil nog meer weten over hoe ik de gezinnen en kinderen die bij ons komen zo goed mogelijk kan helpen.

Al vanaf mijn veertiende wist ik dat ik orthopedagoog wilde worden. Ooit wilde ik leerkracht worden op een basisschool, maar toen ik het VWO ging doen, ben ik me gaan oriënteren bij de opleidingen Psychologie en Orthopedagogiek en dat laatste sprak mij het meeste aan. Alle onderwerpen die ik leuk vond, kwamen aan bod tijdens de opleiding, zoals sociologische aspecten, filosofie en psychologie gericht op jonge kinderen.

De vakken die ik leuk vond, zaten ook in de Master, zoals sociologie, filosofie en psychologie. Daarnaast leek het beroep van orthopedagoog me leuker en iets meer praktijkgericht.

Toen ik net klaar was met mijn studie, heb ik gesolliciteerd bij De Zijlen, in de gehandicaptenzorg en ben ik uitgenodigd voor een gesprek. Helaas ben ik toen niet aangenomen. Ik kreeg in die tijd wel een tijdelijke baan bij Bureau Jeugdzorg, waar ik werkte als indicatiesteller voor kinderen die een persoonsgebonden budget nodig hadden. Tijdens deze baan werd ik toch weer benaderd om te komen werken bij De Zijlen, maar dan in een andere functie. Vanuit deze functie ben ik gevraagd om ook als gedragsdeskundige (orthopedagoog) te gaan werken. Sinds 10 jaar vervul ik deze rol.

Ik profiteer in mijn werk vooral van de opgedane academische vaardigheden en de overstijgende manier van kijken. Als ik mee denk over een cliënt, kijk ik niet alleen naar de cliënt, maar naar de hele context. Wat betreft onderzoeksvaardigheden, hier heb ik het meeste aan als ik betrokken ben bij wetenschappelijk onderzoek, of als ik meedenk over een afstudeeronderzoek van een stagiaire.