Kan je het je voorstellen: je staat met een kloppend hart, microfoon in je hand, klaar voor je eerste echte interview. De cameraman zegt dat de camera loopt, er schieten nog allerlei gedachten door je hoofd, maar toch stel je die eerste vraag. Voor mij was dat het begin van een stage bij OOGtv, de lokale omroep van gemeente Groningen. OOGtv is een plek waar nieuws en verhalen uit de stad samenkomen en waar ik als stagiair niet alleen mocht meekijken, maar ook echt mocht meedoen.

Een kleine omroep met grote verhalen

Voor wie OOGtv niet kent: het is dé publieke omroep van gemeente Groningen. De omroep brengt nieuws over de stad, Haren en Ten Boer. Gemeentelijke plannen, cultuur, sport en bijzondere gebeurtenissen zoals de werkzaamheden aan het station: het kan overal over gaan. Een  kleine organisatie met ruimte voor eigen ideeën, nieuwe invalshoeken en verhalen die op het eerste oog irrelevant lijken, maar uiteindelijk toch van belang blijken te zijn.

En die ruimte heb ik zelf ook gekregen. Ik opperde een idee voor een nieuw item over duurzame menstruatieproducten. Een ‘go’ kreeg ik niet direct, maar toen ik het idee kon onderbouwen en na had gedacht over interessante invalshoeken, kreeg ik het vertrouwen om het uit te werken. De link met de actualiteit vond ik via de gemeente, maar om het item compleet te maken, had ik ook een medisch specialist nodig. Mensen vertrouwen op een persoon met een bepaalde status en daar moet je rekening mee houden. Ik publiceerde het item en dat voelde goed, juist omdat het begon als een eigen ingeving. 

Leren doe je door te doen (en soms te vallen)

Wat deze stage zo waardevol maakte, en zo geldt dat hoop ik voor alle stages, is dat het niet alleen bleef bij meekijken. Vanaf de eerste week draaide ik als een volwaardig lid mee op de nieuwsredactie. Ik deed vooronderzoek, schreef scripts, ging op pad voor interviews, monteerde de items in een montageprogramma en ik schreef nieuwsartikelen voor op de website. Dit alles ging soms soepel, maar ook ik ervaarde wel eens een tegenslag. Zoals die allereerste keer dat ik een ‘voxpop’ maakte: je spreekt mensen op straat aan en je vraagt naar hun mening over een bepaald onderwerp. Spannend vond ik niet, maar het is wel vervelend wanneer niemand wil meewerken, ze hebben geen tijd, geen zin of ze willen absoluut niet op beeld. Gekke excuses komen ook voor, iemand zei zelfs nodig naar de wc te moeten! 

Daarnaast was het schrijven in de journalistieke stijl ook een uitdaging. Je denkt dat een masterstudente Neerlandistiek wel een aardig stukje kan schrijven, maar dit was zo anders dan dat ik het in mijn studie gewend was. Alles moet kort én krachtig zijn met niet te veel opsmuk. Langzaam maar zeker kreeg ik de slag te pakken – mede dankzij de redacteuren die altijd bereid waren mee te kijken en mij eerlijke feedback te geven. 

Niet altijd alles gaat zoals gepland

Iets dat ik vooraf niet had verwacht, maar wel daadwerkelijk zo bleek te zijn, was hoe vaak plannen kunnen veranderen. Een item kan op het laatste moment wegvallen, mensen die je gaat interviewen kunnen op het laatste moment afzeggen en soms is er ook gewoon weinig nieuws, maar heb je wel een uitzending te vullen. Op die dagen ga je naarstig op zoek naar mogelijke items. Soms voelde ik me op de dagen met weinig nieuws een beetje nutteloos. Maar natuurlijk is ookcollega’s helpen met ideeën of alvast vooronderzoek doen nuttig. Hierdoor kwam ik er wel achter dat flexibiliteit een onderdeel van de journalistiek is. Klamp je niet vast aan plannen, maar schakel.

Meer dan alleen het werk

Misschien wel het meest bijzondere aan OOGtv: de mensen. Van de redactievergaderingen in de ochtend, die altijd gevuld waren met koffie en scherpe vragen, tot het samen sparren over onderwerpen en het editen van video’s. Ik voelde me welkom vanaf dag één. Er was ruimte om fouten te maken en hiervan te leren, maar ook om successen te vieren. De mix van professionaliteit en gezelligheid zorgde ervoor dat ik iedere dag weer met plezier naar stage ging.

Het mooiste compliment? Dat ik nu op een lijst sta als weekendverslaggever. Hebben ze iemand nodig, dan kunnen ze mij contacteren. Misschien doe ik straks wel verslag van de 4 mijl. Zo zie je maar dat je stage je soms nog meer brengt dan alleen een cijfer. Daarnaast weet ik door mijn stage beter wat ik wil. De stage bevestigde dat ik de journalistiek leuk vind, maar dat ik ook zeker nog andere kanten van het werkveld wil ontdekken.

Wil je meer lezen van Thirza? Zij schreef ook een blog over taalverwarring rond vliegen, muggen en neefjes en over haar scriptieonderzoek naar de gedichten van Herman Gorter.