NWO Vici-subsidie voor prof.dr. Andreas Herrmann

Prof. dr. Andreas Herrmann van het Zernike Institute for Advanced Materials aan de Rijksuniversiteit Groningen heeft een prestigieuze NWO Vici-subsidie ontvangen van 1,5 miljoen euro. Deze Vici-subsidies zijn de belangrijkste beurzen in het NWO-programma  'Vernieuwingsimpuls'. De subsidies zijn bedoeld voor veelbelovende senior-onderzoekers die minder dan 15 jaar geleden zijn gepromoveerd en die hebben laten zien dat ze in staat zijn hun eigen vernieuwende onderzoeklijnen op te zetten. Afgelopen zomer ontving Herrmann reeds een ‘Starting grant in Physical Sciences & Engineering’ van de European Research Council (ERC, het Europese equivalent van onderzoekfinancier NWO).

Herrmann bekleedt een leerstoel voor Polymeerchemie en biotechnologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zijn onderzoekgroep houdt zich bezig met gemanipuleerde biomacromoleculen en bio-organische hybride structuren voor medische en technologische toepassingen. De Vici-beurs is verleend voor het verder ontwikkelen van hybride materialen die bestaan uit nucleïnezuren en synthetische moleculen zoals polymeren.

De laatste jaren is DNA een handig bouwblok geworden op het gebied van de biotechnologie. Dankzij de geringe afmetingen ervan, de geometrische eigenschappen en de eigenschap moleculen te kunnen herkennen, zijn prachtige en ingewikkelde nanostructuren met behulp van DNA opgebouwd. Tot nu toe missen deze miniatuur-objecten echter functionaliteit; dat is de reden dat er vrijwel geen toepassingen in onze macroscopische wereld zijn gerealiseerd.

Dankzij het onderzoekprogramma dat door de Vici-beurs mogelijk is gemaakt, zal deze situatie veranderen. Het ligt in de bedoeling om uit nucleïnezuren membranen en vaatjes te vervaardigen die op verschillende externe signalen reageren. Met die eigenschappen kunnen slimme afleveringsmiddelen voor medicijnen en ultragevoelige diagnostische gereedschappen worden vervaardigd. De sleutel daarbij is het combineren van biologische en synthetische bouwblokken om bestaande functionaliteiten te verbeteren en compleet nieuwe  functionaliteiten te laten evolueren. Deze inspanningen zullen de grondslag leggen voor verdergaand gebruik van DMNA in de materiaalkunde en technologische toepassingen in de geneeskunde mogelijk maken die volstrekt los staan van de natuurlijke rol van DNA als de drager van genetische informatie.