Complex interactions in a host-symbiont-microbiome triangle
| Promotie: | Mw. P. (Pina) Brinker |
| Wanneer: | 11 oktober 2022 |
| Aanvang: | 09:00 |
| Promotors: | prof. dr. L.W. (Leo W) Beukeboom, J. (Joana) Falcao Salles, Prof |
| Copromotor: | M.C. (Michael C.) Fontaine, PhD |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Science and Engineering |
Tripartiete interactie tussen een endosymbiont, zijn gastheer en het overige microbioom
De symbiose tussen micro-organismen en een gastheer is een alomtegenwoordig kenmerk van het leven op aarde en moduleert gastheerfenotypes. Recent onderzoek suggereert dat deze fenotypische effecten niet alleen door de symbionten worden veroorzaakt, maar in interactie met het overige gastheermicrobioom, d.w.z. de verzameling van alle gastheer-geassocieerde microben. Pina Brinker beargumenteert dat, om symbiotische interacties volledig te begrijpen, we zowel gastheer-symbiont interacties als microbe-microbe en gastheer-microbe interacties moeten onderzoeken.
Brinker: ‘ Recent onderzoek naar microbiële samenlevingen suggereren dat symbiont geïnduceerde fenotypen niet door de symbiont alleen ontstaan maar door samenwerking met het overige microbioom van de host. Desondanks beperken de meeste huidige onderzoeken zich tot binaire interacties tussen gastheer en symbiont, waarbij potentiële microbe-microbe en gastheer-microbe interacties worden genegeerd. Het is noodzakelijk om interacties tussen microbe-microbe en gastheer-microbe op te nemen in dergelijke studies omdat ze niet alleen zullen helpen de symbiotische interactie beter te begrijpen, maar ook om algemene voorspellingen te kunnen doen over mogelijke toekomstige symbioses in onze veranderende wereld. In mijn proefschrift onderzoek ik de tripartiete interactie tussen de endosymbiont Wolbachia, zijn gastheer, de sluipwesp Asobara japonica, en het overige microbioom. Een Wolbachia-infectie in deze wespen leidt tot aseksuele voortplanting die af en toe kan falen, mogelijk ten gevolge van microbe-microbe of gastheer-microbe interacties. Door de complexe interacties tussen het gastheergenotype, de samenstelling van bacteriële gemeenschappen en de symbiontenstatus zowel in het veld als experimenteel te onderzoeken, laat ik zien dat het door symbionten geïnduceerde reproductieve fenotype nauw samenhangt met het gastheergenotype en het overige microbioom. Deze studie biedt daarom een belangrijke eerste stap om ons begrip van deze tripartiete interactie te verdiepen.’