Educational Sciences

Ik heb als bachelor de academische pabo (AOLB) gedaan. Daarna wilde ik heel graag nog een master doen en Onderwijskunde sprak me het meeste aan. Je kunt daarin verschillende specialisaties volgen en vooral de richting 'Beleid, Organisatie en Management' trok me. Deze specialisatie volg ik nu.

Je wordt in feite opgeleid om na te denken over vraagstukken op het macroniveau van het onderwijs. Bij de AOLB werk je juist op het microniveau, je richt je veelal op de vraag 'hoe geef ik les?' In deze master gaat het over de kwesties die op een 'hoger' niveau plaatsvinden, beleid, organisatie, een stukje politiek. Dat vind ik heel interessant.
Dat andere perspectief betekende wel dat ik moest omschakelen, ook omdat ik in de eerste periode veel theorie kreeg, terwijl ik gewend was om ook met de praktijk bezig te zijn. Gelukkig vond ik de stof enorm interessant, vooral bij het vak Onderwijsbeleid. Veel facetten van onderwijsbeleid kwamen erin aan bod en je werd als student echt aan het denken gezet.

Wat ik ook heel waardevol vond, was dat de actualiteit bij de theorie werd betrokken. Aan het begin van ieder college kregen we als studenten de mogelijkheid om iets in te brengen dat we in het nieuws hadden gelezen, en dat op de één of andere manier met educatie te maken had. Daar hadden we het dan over met z'n allen. Het zorgde ervoor dat ik merkte dat onderwijs echt een hot item is.

Officieel moet je voor Onderwijskunde veertien dagen stage lopen, verspreid over ongeveer zeven weken. Ik heb mijn stage iets anders aangepakt. Ik wilde graag aan de slag bij de PO-raad, de sectororganisatie voor het primair onderwijs, maar dat kon alleen als ik langere tijd beschikbaar was. Toen ik dat voorlegde op de opleiding, kreeg ik de ruimte om de stage zo in te richten als ik het wilde. Ik vind dat ze dat hier sowieso echt goed doen: je wordt echt gemotiveerd om na te denken over wat je wilt, te snuffelen aan het werkveld, je krijgt heel veel mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen.

Door mijn stage probeer ik erachter te komen of onderwijsbeleid iets voor me is. Misschien wil ik na mijn studie ook wel voor de klas. Het liefste zou ik een soort combinatiebaan willen. Een hybride leraar zijn, als het ware: een paar dagen voor de klas en daarnaast bijvoorbeeld een onderzoeks- of beleidsfunctie.

Ik heb eerst de pabo gedaan. Toen ik daarop zat leek het me fantastisch om daar zelf les te geven. Na de pabo heb ik eerst een tijdje lesgegeven in het speciaal onderwijs, maar omdat ik graag op de pabo les wilde geven besloot ik de Master Onderwijskunde te gaan doen. Ik moest eerst de premaster doen en heb daarna in één jaar de master gehaald.

Ik werkte tijdens de master fulltime als ambulant begeleider in het voortgezet onderwijs. Ik begeleide leerkrachten in het omgaan met kinderen met gedragsproblemen. Het was wel zwaar om dat te combineren, maar het is me door keihard te werken gelukt. De universiteit was namelijk wel even wat anders dan de pabo. Het was een stuk moeilijker en ik werd voor het eerst echt uitgedaagd, wat ik heel leuk vond.

Toen ik klaar was met de master ben ik meteen op de pabo gaan werken. Uiteindelijk viel me dit een beetje tegen. Na een tijdje besloot ik te solliciteren bij een basisschool en ben daar directeur geworden, dat vond ik fantastisch.

Ik heb nog elke dag heel veel aan mijn master, vooral aan de methode en technieken die ik daar geleerd heb. Het is heel handig om te weten hoe wetenschappelijk onderzoek in elkaar zit. Het stimuleert je onderzoekende houding. Ik bepaal daardoor vanuit onderzoek mijn onderwijs en niet vanuit emotie. Een objectieve blik is namelijk wel nodig in het onderwijs, dat vaak juist een emotionele cultuur heeft. Als iemand tegen me zegt; 'de kinderen zijn vandaag druk want het stormt buiten', dan zal ik eerst vragen waar dat dan staat.

Op dit moment werk ik als beleidsmedewerker op een scholengemeenschap met negen basisscholen. Ik richt me op de kwaliteit van het onderwijs en de resultaten van de scholen. Ik heb vooral contact met directeuren van scholen. Ik ga met hen in gesprek over de kwaliteit van het onderwijs en help ze daarmee. Ik vind het heel leuk om me bezig te houden met de vraag hoe een basisschool nou eigenlijk moet functioneren en ervoor te zorgen dat de kwaliteit beter wordt.

Ik kan studenten Onderwijskunde het advies geven zelf ook les te gaan geven. Dat helpt je om je in te leven in de situatie van docenten.

Na de pabo te hebben gedaan, ben ik in het basisonderwijs gaan werken. Al snel dacht ik: daar moet méér uit te halen zijn.

Ik zag veel dingen die beter en scherper zouden kunnen. Een klein voorbeeldje: in het basisonderwijs wordt eigenlijk alleen met post-toetsen gewerkt. Dat vond ik raar, want als je een kind verder wilt helpen, moet je eigenlijk ook de beginsituatie meten. Dus vaak deed ik de rekentoetsen voor het eind van de periode aan het begin, om te kijken wat m’n klas wel en niet kon en daar het lesprogramma op aan te passen. Dat soort dingen zou veel meer moeten gebeuren, vond ik.

Maar je moet wel een beetje beslagen ten ijs komen als je dingen wilt veranderen, dus ik ging opnieuw studeren. Eerst Pedagogiek en daarna een master Onderwijskunde, richting Onderwijs en Beleid. Ik wilde graag meer weten van onderwijs en leren, er gefundeerd iets van vinden. Ik heb veel geleerd tijdens mijn opleiding, én dankzij mijn diploma kon ik op de plek terechtkomen waar ik nu zit.

Die plek is bij de Stichting Openbaar Onderwijs Groep Groningen (O2G2). De afgelopen tweeënhalf jaar was ik daar adviseur onderwijs en kwaliteit. Samen met collega’s geven we advies in het primair en voortgezet onderwijs op onderwijskundig gebied. In elk schoolplan staat ‘wij faciliteren het ontwikkelingsproces van de leerling’, maar dat kun je natuurlijk niet waar maken door gewoon een methode uit een boek te volgen. Zorgen dat de mooie plannen werkelijkheid worden, dat was mijn werk. Daarbij heb ik veel gehad aan de leertheoretische visies die tijdens mijn studie aan bod zijn gekomen.

Op dit moment ben ik tevens projectleider digitale geletterdheid. We zijn in samenwerking met de SLO en kennisnet bezig om digitale geletterdheid in het onderwijs een plek te geven. We ontwikkelen een leerlijn waarin digitale geletterdheid door middel van vakintegratie een plek krijgt in het curriculum.

Wanneer leerlingen bezig zijn met opdrachten waarin digitale geletterdheid een onderdeel is , en ik vraag ze: ‘wat vinden jullie nou van deze les’, dan zeggen ze: ‘ja, eindelijk een school die snapt dat boeken op de I-pad zetten geen digitale geletterdheid is, wij zetten vaardigheden en kennis in om te leren.’ Voor de leerlingen van nu is het de normale werkelijkheid dat ze andere opdrachten krijgen, dat ze worden uitgedaagd – dat zijn ze gewend! Ik krijg er echt energie van om op een vernieuwende manier met onderwijs bezig te zijn.

Al van kinds af aan heeft het onderwijs mij erg getrokken. Op de basisschool gaf ik zelfs al aan dat ik graag juf wilde worden! Later ben ik me meer gaan interesseren in het gedrag van mensen en het opvoeden van kinderen en jongeren. Ook ging mijn interesse uit naar hoe mensen leren en welke problemen hierbij kunnen ontstaan.

Na het vwo besloot ik dat ik naar de universiteit wilde en de studie Pedagogische Wetenschappen en Onderwijskunde sloot erg goed aan bij mijn interesses. Ik twijfelde tussen twee universiteiten en heb uiteindelijk vanwege de sfeer voor Groningen gekozen.

De methodologische vakken en statistiek vond ik de minst leuke vakken. Daarvoor moest ik net wat meer doen dan voor de pedagogiek- en onderwijskundevakken. Toch heb ik tijdens mijn masteronderzoek gemerkt dat deze vakken essentieel zijn om onderzoek te kunnen doen.
Ik vond het best een uitdaging om zelf een onderzoek op te zetten in mijn masterjaar. Met hulp van mijn begeleiders is het me gelukt om een goed onderzoek op te zetten en uit te voeren. Ik heb dit als zeer leerzaam ervaren.

Om rond te kunnen komen heb ik naast mijn studie een bijbaantje gehad. Ik heb bijles gegeven aan verschillende kinderen. In mijn vrije tijd was ik actief in verschillende commissies en korfbalde ik drie keer per week.

Tijdens mijn master heb ik een korte stage gelopen bij de Pedagogisch Technische Hogeschool Windesheim. Ik hield me onder andere bezig met het ontwikkelen van een curriculum van een lesmodule 'Coaching', heb workshops van cursisten van een didactische opleiding mogen beoordelen en een les voor het vak Onderwijssociologie ontworpen en gegeven aan cursisten. Ik vond mijn stage erg leuk en leerzaam. Mede hierdoor weet ik nu welk beroep ik graag zou willen uitoefenen: ik zou graag aan het werk willen als docent op een hogeschool. Het liefst zou ik het vak Pedagogiek of Onderwijskunde willen geven en studenten begeleiden.

Ik raad aankomende studenten aan om op tijd te beginnen met leren voor de tentamens en hierbij een planning te maken. Dat werkte voor mij heel goed. Ook bleef bij mij de stof beter hangen als ik naar een college was geweest. Verder is het heel leuk en leerzaam om naast je studie ook wat commissie- of bestuurservaring op te doen en het staat goed op je cv!

Nadat ik de pabo had voltooid, heb ik vier jaar voor de klas gestaan. Ik wilde meer uitdaging en ben daarom weer gaan studeren. Eerst heb ik bij de Stichting Pedagogisch Onderwijs Groningen (SPO) het schakelprogramma gevolgd en daarna ben ik begonnen met de master Onderwijskunde.

Naast het volgen van het schakelprogramma stond ik ook twee dagen voor de klas. Die combinatie vond ik wel zwaar. De uiteenlopende vakken van de master Onderwijskunde maken deze studie tot een uitdaging. Doordat je steeds met verschillende dingen bezig bent, zoals opdrachten, presentaties en tentamens, heb je veel afwisseling. Lastig vond ik de piekbelasting. Op een gegeven moment volgde ik een aantal vakken en een tutorgroep en was ik ook al druk bezig met mijn afstudeeronderzoek. Ik had toen minder tijd voor leuke dingen en was vaak tot 's avonds laat bezig.

Na mijn studie zou ik graag bij een uitgever aan het werk willen om mee te schrijven aan methodes. Daarnaast zou ik graag een aantal dagen voor de klas blijven staan.

Groningen is een fijne stad om te studeren. Je vindt er alles wat je nodig hebt om het studentenleven aangenaam te maken, maar het is toch lekker kleinschalig.

Ik ben erg blij met de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt, zowel op professioneel als op persoonlijk gebied. Tegen aankomende studenten zou ik willen zeggen: grijp alle kansen die je krijgt aangereikt, je weet nooit waartoe het kan leiden!