Francesca Giardini: hoe brengen reputatie en roddels samenwerkingsrelaties tot stand en onderhouden ze deze?

Hoe brengen reputatie en roddels samenwerkingsrelaties tot stand en onderhouden ze deze?

Iedereen heeft een reputatie. Individuen, groepen, gemeenschappen, bedrijven en zelfs landen hebben reputaties. Sommige van deze gedeelde waardeoordelen zijn gebaseerd op informele gesprekken over het doen en laten van andere mensen, zoals roddelpraat, terwijl andere waardeoordelen, zoals die in online-systemen, gebaseerd zijn op een verzameling meetbare variabelen. Van kleine dorpen over de hele wereld tot online marktplaatsen en serviceproviders, zien mensen waardeoordelen van derden over het gedrag van een persoon of organisatie als een betrouwbare en nuttige indicatie van hun bekwaamheid en hulpvaardigheid. De meest gebruikelijke manier om informatie over anderen door te geven is roddelen, dat gedefinieerd wordt als een beoordelend gesprek over een afwezige derde partij. Ondanks de negatieve reputatie wordt roddelen met verschillende positieve functies in verband gebracht: van sociale vergelijking tot hechting en de versterking van sociale normen in een groep. Mensen maken zich zorgen over hun reputatie, en onderzoeken in het laboratorium en het veld laten zien dat wanneer hun gedrag zichtbaar is, mensen meer geneigd zijn om pro-sociale keuzes te maken. Wanneer hun reputatie op het spel staat, passen individuen hun gedrag op het gebied van milieu, sociale mobilisatie en donaties aan goede doelen vaak aan.

De algehele effectiviteit van reputaties bij het bevorderen van pro-sociaal gedrag is echter nog steeds onderwerp van discussie. In 2017 publiceerde de New York Times een artikel met details van beschuldigingen van seksuele intimidatie door filmproducent Harvey Weinstein over een periode van meer dan 20 jaar. Al snel bleek dat Weinstein in de filmwereld al lang een reputatie had als het om dergelijk gedrag ging.

Hoewel dit bij velen buiten Hollywood bekend was, duurde het lang voordat zijn wereldwijde reputatie eronder te lijden had. Hoe kwam Weinstein weg met de wandaden waarvan hij verdacht wordt? Hoe zorgen mensen voor hun eigen reputatie? Hoe worden door middel van roddelpraat reputaties gecreëerd en veranderd?

In mijn onderzoek ben ik geïnteresseerd in het begrijpen van de dynamiek van de verspreiding van een reputatie. Ik combineer cognitieve en sociologische theorieën om te begrijpen wanneer individuen om hun reputatie geven, hoe dit kan worden gebruikt om coöperatief gedrag aan te moedigen en op welke manier roddelpraat bijdraagt aan het opbouwen en vernietigen van reputaties. Wat dit laatste punt betreft, bleek uit ons onderzoek dat mensen de voorkeur geven aan het gebruik van de formulering “iemand vertelde mij” bij het melden van valse informatie, in plaats van te zeggen dat zij die informatie persoonlijk hebben verkregen. Dit geeft blijk van geavanceerde reputatiemanagementvaardigheden. In een ander experiment toonden we aan dat negatieve reputaties, zelfs zeer minimale, uitgedrukt in een eenvoudige rangschikking, de keuzes van individuen beïnvloeden. Ik gebruik ook rekenkundige methoden om de dynamiek van roddels te bestuderen; om te begrijpen hoe de netwerkstructuur, de gevolgen van roddels op de reputatie van het individu en vergelding de vertraging kunnen verklaren waarmee het gedrag van Weinstein werd gerapporteerd.