Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen PedOn 50 jaar orthopedagogiek Uit de oude doos

Studenten in de jaren '80

Greensleaves over studenten in het begin van de jaren tachtig.

Een redelijk vaste rubriek in het blad Optiek, de enkele jarenlang met regelmaat verscheen onder medewerkers en studenten, was ‘Haken en Ogen’. De samensteller van de rubriek, ‘Greensleeves’, was een student die vooral probeerde de hem niet geliefde docenten van destijds onderuit te halen, waarbij het niveau vaak bedenkelijk was. Immers de betreffende docenten kregen de kritiek over zich heen via het lezen van de rubriek, zonder dat ze enige vorm van weerwoord hadden gehad.

Maar Greensleeves zijn gedachten gingen op een bepaald moment, vooral om het grote aantal studenten dat Orthopedagogiek koos in het tweede studiejaar, naar deze groep met als doel deze eens goed in te delen. Hij opende de betreffende rubriek met het gegeven dat het voor hem de gewoonte was om in die rubriek een paar persoonlijke frustraties met betrekking tot het wetenschappelijk ‘o zo orthopedagogische’ docentencorps te uiten. Echter stelde hij dat het voorgaande tot een misverstand kon leiden dat studenten in grote trekken als normaal destijds waren te beschouwen.

Deze bewering diende hij direct met klem af te wijzen, want ook bij de toenmalige studentenpopulatie had hij verschillende vormen van vliegende gekte geconstateerd, die zo nu en dan hoogtij vierde. Hierbij zijn verhaal over zijn medestudenten: ‘Ik ben mij er van bewust dat er nu voor velen een wereld opengaat. Daarom zal ik nu een kleine omschrijving geven van de populatie studenten. Daarbij wil ik zowel constitutionele als omgevingsfactoren betrekken.

Allereerst dien ik een tweedeling aan te brengen. De eerste groep is de groep die principieel nergens in geïnteresseerd is. Zij lopen bij uitstek alleen de oninteressante colleges. Zij lopen dus wel colleges! Deze groep kenmerkt zich ook door een groot aantal goedwillende meisjes dat met zwierige rokken en tikkende breipennen een gooi doet naar een assistentschap, ergens bij leerstoornissen. Men vraagt zich af hoe deze mensen in een wetenschappelijk bedrijf als de orthopedagogiek verzeild raken.

Welnu, daarover het volgende: kennen velen van ons niet de bekoring van een jonger broertje of zusje? Heeft moeders niet eens gezegd: “meisje, jij wordt later een voorbeeldig opvoeder”. Tja, en toen aan het eind van de middelbare school maar pedagogiek gaan doen. En in het basisjaar PAW maar voor Ortho gekozen. Want Andra was voor communisten, Algemene voor echte denkers en Onderwijskunde voor echte harde werkers. En daar zitten ze, op de voorste twee rijen van de collegebanken. En natuurlijk die tikkende breipennen op de achterste rij.

Een tweede groep studenten betreft hen die principieel overal in geïnteresseerd zijn. Binnen deze groep is een subgroep aanwezig die ondanks deze ernstige stoornis toch van niets iets aantrekt. Vaak zijn deze mensen getrouwd, wonen samen of hebben andere problematische hobby’s.

De andere subgroep mist deze regulerende uitlaatklep, en houdt zich daadwerkelijk overal mee bezig. Merkwaardig is dat ze een voorkeur lijken te hebben voor die dingen waar ze echt geen verstand van hebben. Vaak uit ideële motieven offeren zij hun vrije tijd op om belangen te behartigen van de hiervoor omschreven groepen. Over vliegende gekte gesproken….’

Aldus Greensleaves

Gadourekzaal
Gadourekzaal
Laatst gewijzigd:05 april 2019 09:35