Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen PedOn 50 jaar orthopedagogiek Uit de oude doos

Orthopedagogiek en bijeenkomsten in Martinihal/MartiniPlaza

Orthopedagogiek en bijeenkomsten in Martinhal/MartiniPlaza

Het officiële contract is recentelijk getekend verstuurd naar verzonden de directie van MartiniPlazza, het congres- en evenementencentrum gevestigd aan de Leonard Springerlaan in Groningen. Daarin wordt vermeld dat ´Orthopedagogiek´ een optie heeft genomen tot het huren van één van de grote zalen en foyer binnen het complex, te weten de Springerzaal, en wel op vrijdag 8 juni 2018. In deze zaal is er ruimte voor 325 personen. Wij vieren op deze dag het 50-jarige bestaan van Orthopedagogiek samen met (oud) medewerkers, alumni en relaties. Het is de bedoeling een programma aan te bieden bestaande uit lezingen, videopresentaties en interviews.

Het was in de jaren zestig van de vorige eeuw dat er plannen door de gemeenteraad van Groningen werden ontwikkeld voor een tentoonstellingscomplex aan de rand van het Stadspark, dat in 1969 resulteerde in de opening van het Martinihal Centrum. Enkele jaren later werd het complex uitgebreid met een Evenementhal waar onder meer sportwedstrijden en popconcerten werden gehouden. In de loop van de daarop volgende decennia zouden er vele veranderingen plaats vinden en er uiteindelijk een prachtig complex ontstaan. Voor de uitgebreide geschiedenis verwijs ik naar de site van MartiniPlaza: https://www.martiniplaza.nl/algemeen/historie

Het is niet de eerste keer dat er door de Basiseenheid Orthopedagogiek, zoals we tegenwoordig door het leven gaan, gebruik wordt gemaakt van de prachtige faciliteiten van MartiniPlaza. Laten we een paar stappen terug doen. Het laatste grote congres dat, vanuit de Basiseenheid Orthopedagogiek, in MartiniPlaza werd georganiseerd vond plaats van 22 tot en met 25 september 2010. Er waren 450 deelnemers afkomstig uit diverse Europese landen, maar ook uit de VS, Nieuw Zeeland en tal van andere niet Europese landen. Als hoofdtitel kreeg het congres ´Inside out´ en het was ´The 11th Biennial International Conference of the European Scientific Association on Residential and Forster care for children and adolescents’ (EUSARF). Elke twee jaar vindt een editie van deze conferentie, telkens in een ander van de deelnemende landen, plaats.

Het voorzitterschap van de organisatie en het uitvoerende comité was in handen van Prof. Dr. Erik Knorth. Opmerkelijk was dat er tijdens de eerste dag van het congres er al een 661 pagina’s dikke publicatie beschikbaar was voor de deelnemers. Het boek was een uitgave van Garant in Antwerpen en was getiteld ‘Inside Out. How interventions in child and family care work. An international source book’. In het boek waren, onder de redactie van Erik Knorth, Margrite Kalverboer en Jana Knot-Dickscheit, de bijdragen van de sprekers gebundeld, geordend en van een voorwoord voorzien en gaven zo de deelnemers een rijk inzicht in het veelvoud aan onderwerpen en de diversiteit binnen EUSARF. Het was een divers en rijk programma dat ook toegankelijk was voor de studenten Orthopedagogiek.

Een volgende stap terug brengt ons naar het jaar 1996 toen op 6 juni het ´Congres Dyslexie ´96´ werd gehouden. Het werd door de ´afdeling´ Orthopedagogiek georganiseerd in samenwerking met de Stichting Dyslexie Nederland en de afdeling KNO van het Academisch Ziekenhuis Groningen, het huidige UMCG. Dit congres was in meerdere opzichten geslaagd te noemen. Ruim 1200 mensen uit het hele land gaven door hun aanwezigheid blijk van het feit dat dyslexie in het onderwijs en de wetenschap destijds nog steeds in het centrum van belangstelling stond en de ontwikkelingen op dit gebied nauwkeurig, vooral vanuit Groningen, werden gevolgd.

Het thema van het congres was: ‘Dyslexie, van schoolprobleem tot orthopedagogische vraagstelling’. De bijdragen van dyslexie-specialisten en practici lieten zien dat er sprake was van een zeer complexe puzzel, waarvan de talrijke stukken maar moeilijk in elkaar zijn te passen. Het congres werd gehouden onder voorzitterschap van Prof. Dr. Kees van den Bos. De uitvoerende groep medewerkers en studenten tijdens de voorbereiding en op de congresdag stond onder leiding van Hans Knot. Na het congres kwam via uitgeverij Garant de publicatie ‘Dyslexie ‘96’ uit onder redactie van Kees van den Bos en Dick van Peer. Het complex had toen nog haar oude naam ‘Martinihal’, de nieuwe naam ‘MartiniPlaza’ werd na een uitgebreide renovatie pas in 2002 gebruikt.

Het was niet de eerste bijeenkomst met als onderwerp ‘Dyslexie’ want op 29 mei 1991 werd er een studiedag gehouden die was georganiseerd door medewerkers van de ‘vakgroep’ orthopedagogiek en bekenden uit de hulpverleningspraktijk. De organisatoren waren daartoe uitgenodigd door de Stichting Dyslexie, waarbinnen ook de ouder vereniging Balans participeerde. Bij het organiseren hield de commissie, onder leiding van Dr. Kees van den Bos en Prof. dr. Han Nakken, zich eerst bezig met de vraag of de markt niet verzadigd was van kennis over dit onderwerp, immers zou de studiedag al de 8ste in een serie gaan worden. Was er de min of meer vaststaande kennis niet zo langzamerhand overgedragen? Was er niet te weinig nieuwe kennis, zodat het om een studiedag zou gaan met oud nieuws? Vragen die gelukkig met een ‘nee’ konden worden beantwoord, waarna de organisatiecommissie driftig aan de slag ging, andermaal bijgestaan door een groep studenten die hand en spandiensten gingen doen tijdens de Studiedag, onder leiding van Jelle Knot, die tevens tijdens beide congressen verantwoordelijk was voor het secretariaat van de congrescommissies.

In 1991 kwam tijdens een groot aantal lezingen niet alleen de behandeling maar ook de theorievorming rond Dyslexie aan de orde en bovendien werden de leeftijdsgrenzen (voorheen 5-12 jarigen) verder verruimd. Ook aan voorschoolse ontwikkeling van kind en milieu en aan problemen in het voortgezet onderwijs werd aandacht besteed. Er kan worden gesproken van een overweldigende belangstelling want meer dan 1300 toehoorders konden worden geteld. Van de studiedag is later in 1991, via Swets en Zeitlinger in Amsterdam, een verslag in boekvorm uitgekomen met als titel ‘Dyslexie ‘91’ onder redactie van Kees van den Bos en Han Nakken.

De vierde, en tevens eerste, keer dat er mede vanuit het ‘Instituut’ voor Orthopedagogiek een activiteit werd georganiseerd was in het prille begin van het bestaan van de Martinihal. Het was op vrijdag 8 mei 1970 toen er in het Bouwcentrum Noord Nederland, destijds gehuisvest in de Martinihal, een tentoonstelling met als thema ‘Kinderspeelgoed’ officieel werd geopend door Prof. W.J. Bladergroen. Dezelfde dag was in het Nieuwsblad van het Noorden, dat als avondkrant werd gepubliceerd, al een verslag te lezen van de opening. Bladergroen pleitte er voor kinderen in de toenmalige toekomst voldoende ruimte en middelen te geven om zich verder te kunnen ontwikkelen. Kinderen konden volgens haar onvoldoende of geheel niet omgaan met abstracte begrippen omdat de mogelijkheden om deze te begrijpen ontbraken. Vervolgens kwam het stokpaardje over flatneurose weer om de hoek kijken. Ook pleitte ze ervoor dat ouders meer met hun kinderen zouden gaan spelen en dat in de hogere klassen van het middelbare onderwijs een nieuw vak diende te komen: kinderopvoeding.

De tentoonstelling, die tot 6 juni 1970 te zien was, toonde een grote verscheidenheid van verantwoord speelgoed. Er lagen meer dan 600 verschillende – voor die tijd begerenswaardige - voorwerpen, zoals mini naaimachines, treinen en raceauto’s. Voorts was er ook speelgoed voor gehandicapten, specifiek voor blinden en een mooie sortering aan antiek speelgoed. Ouders, die de tentoonstelling wensten te bezoeken, kregen de gelegenheid hun kinderen in een crèche achter te laten waar ook voldoende speelgoed was om ze bezig te houden.

Martini
Martini
Martini
Martini
Martini
Martini
Martini eusarf
Martini eusarf
Martiniplaza
Martiniplaza
Laatst gewijzigd:02 januari 2020 13:26