Future truth, foreknowledge, prophecy and glossolalia

Toekomstige waarheden, voorkennis, profetie en glossolalie

Het is gezond verstand dat we de toekomst, maar niet het verleden kunnen beïnvloeden. Daarom maken we plannen voor morgen, niet voor gisteren. Hoewel niemand een keuze heeft over wat ze al gedaan heeft, houden we onszelf verantwoordelijk voor onze toekomstige acties op basis van de veronderstelling dat we anders kunnen kiezen. In tegenstelling tot het gezonde verstand, beschrijven filosofen en theologen argumenten die stellen dat we de toekomst niet meer kunnen beïnvloeden dan het verleden, waardoor planning, verantwoordelijkheid, en keuzevrijheid illusoir blijken te zijn. In deze these overweegt promovendus César Reigosa Soler enkele zogenaamde "fatalistische" argumenten en vier puzzels waar ze toe leiden in de klassieke en middeleeuwse filosofie.

De these begint met een puzzel over de waarheid van uitspraken over de toekomst. Reigosa Soler verdedigt een nieuwe interpretatie van Aristoteles' beroemde "zeeslagargument" dat licht werpt op zijn veelbesproken reactie op het argument. In het tweede hoofdstuk kijkt hij naar Peter Auriols oplossing voor de puzzel van voorkennis en beweer dat Auriols opvattingen samenhangender maar ook controversiëler zijn dan wetenschappers doorgaans denken. Het derde hoofdstuk onderzoekt de puzzel van profetie bij Willem van Ockham. Hij betoogt vervolgens dat Ockhams twee oplossingen plausibeler en nauwer verwant zijn dan tot nu toe werd gedacht. De these eindigt met een onderzoek over de minder bekende puzzel van glossolalie. Na de contra-intuïtieve opvattingen van Thomas Buckingham over betekenis en goddelijke openbaring te hebben uitgelegd, laat Reigosa Soler zien dat hedendaagse theorieën over betekenis ten gunste zijn van de redenering van Buckingham.