Alcohol septal ablation for obstructive hypertrophic cardiomyopathy

Optimale behandeling voor aangeboren hartafwijking 

Ongeveer één op iedere vijfhonderd mensen kampt met de aangeboren hartafwijking hypertrofische cardiomyopathie. Cardioloog Robbert Steggerda vergeleek twee veelgebruikte technieken om de verdikte hartspier, kenmerkend voor deze hartafwijking, lokaal dunner te maken; het wegsnijden van een stukje verdikte hartspier (myectomie) of een alcoholinjectie in een zijtak van een kransslagader (alcohol septum ablatie, ASA). Hij concludeert dat dit allebei veilige en effectieve methodes zijn, en geeft aanbevelingen voor hoe die laatste ingreep het beste uitgevoerd kan worden.

Bij mensen met de hartafwijking hypertrofische cardiomyopathie kan het bloed door een verdikking van de hartspier moeilijker uit het hart worden weggepompt, met kortademigheid tot gevolg. Er zijn twee manieren om deze blokkade te verhelpen: een hartoperatie door de hartchirurg waarbij de blokkade weggesneden wordt, of een lokale ingreep via de lies waarbij de interventiecardioloog de blokkade verhelpt door een alcoholinjectie te geven in de verdikte hartspier. Steggerda was benieuwd of de uitkomsten van deze laatste techniek voorspeld kunnen worden op basis van klinische kenmerken zoals leeftijd van de patiënt en plek van de obstructie. Ook onderzocht hij hoe deze techniek mogelijk verbeterd kan worden. Tot slot vergeleek hij de uitkomsten van de ASA-techniek met die na het wegsnijden van een stukje hartspier.

Samenvattend stelt Steggerda dat beide methodes veilig en effectief zijn, maar dat er bij de minder ingrijpende ASA-techniek vaker een tweede ingreep nodig is. De promovendus ontdekte verder dat patiënten op de lange termijn een hogere kans op overlijden hadden wanneer de verdikking na de alcoholinjectie niet goed verholpen was. Een grotere alcoholdosis bleek echter niet tot betere resultaten te leiden. Maar de plek waar de injectie gegeven wordt, blijkt wel van invloed op de resultaten: wanneer deze alcoholinjectie gegeven wordt in een zijtak van de hartspier die niet te ver verwijderd was van de verdikking, dan wordt de obstructie beter verholpen.

Robbert Steggerda (1974) is opgeleid als cardioloog in het Sint Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein en het VU Medisch Centrum Amsterdam. Hij verrichtte zijn promotieonderzoek binnen onderzoeksinstituut GUIDE van het Universitair Medisch Centrum Groningen. Steggerda werkt sinds 2011 als cardioloog in het Martini Ziekenhuis Groningen. 

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/416944a4-fc78-4b2e-9fdc-cfaa4e85c9dc