Towards area-oriented approaches in infrastructure planning

Omslag gebiedsgerichte planning bij aanleg snelwegen 

Bij de planning van snelwegen in Nederland is een omslag van zogenaamde lijngerichte planning, waarbij de weg zelf centraal staat, naar meer omvattender, gebiedsgerichte strategieën. Niels Heeres trekt in zijn onderzoek lessen over de toepassing van een gebiedsgerichte aanpak bij snelwegplanning. Daartoe onderzocht hij de voor- en nadelen van een gebiedsgerichte aanpak.

De conventionele lijngerichte aanpak lijkt in toenemende mate tot problemen met geld, tijd, kwaliteit en tevredenheid te leiden. Voor een deel is dit te wijten aan de sterke verwevenheid van ruimtelijke functies op het raakvlak van snelweg en het omliggende gebied. Het gevolg hiervan is dat actoren op dit raakvlak onderling afhankelijk zijn en moeten samenwerken. Een gebiedsgerichte aanpak maakt het complexe geheel van belangen en kansen van omliggende gebieden onderdeel van snelwegprojecten. De meerwaarde van gebiedsgerichte planning is dat een dergelijke integrale aanpak kan leiden tot meer duurzame uitkomsten, beter financierbare projecten, en snellere projecten met meer draagvlak.

Heeres kijkt verder specifiek naar het creëren, inschatten en benutten van meerwaarde door integrale planning. Hij stelt een iteratief proces van zes stappen voor. Het doel van dit proces is om te bepalen in hoeverre een integrale aanpak noodzakelijk is en, daarna, om richting te geven aan de toepassing van een gebiedsgerichte aanpak. Heeres sluit af met acht praktijklessen voor de planning van snelwegen.

Niels Heeres voerde zijn promotieonderzoek uit bij de afdeling planologie van faculteit ruimtelijke wetenschappen (FRW). Het onderzoekt is onderdeel van een samenwerkingsverband ‘Duurzame wegen’ tussen Rijkswaterstaat en de Rijksuniversiteit Groningen. Het onderzoek werd medegefinancierd door Rijkswaterstaat.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/927e294a-19fa-4966-8a5b-f0cfbc5c1f49