Soft law in treaty interpretation and the determination of customary rules
Soft law bij de interpretatie van verdragen en de vaststelling van gewoonterechtelijke regels
In zijn proefschrift onderzoekt Ivo Tarik de Vries-Zou hoe instrumenten zonder bindende kracht, aangeduid als soft law, invloed kunnen uitoefenen op zowel de uitleg van verdragen als op de vaststelling van gewoonterecht binnen het internationaal recht. De centrale vraag is hoe teksten die niet bedoeld zijn om bindend te zijn toch juridische betekenis kunnen krijgen.
Aan de hand van de rechtspraak van het Permanente Hof van Internationale Justitie en het Internationaal Gerechtshof, en van het werk van de Commissie voor Internationaal Recht, zet De Vries-Zou uiteen welke functies soft law in de internationale rechtsorde vervult. Deze instrumenten blijken, hoewel zij geen bindende kracht hebben, in de praktijk richting te geven aan het recht doordat zij betekenissen verduidelijken, overeenstemming helpen vastleggen of ontwikkelingen weerspiegelen.
Soft law kan bij de totstandkoming van een verdrag helpen bij het bepalen van de gewone betekenis van bepalingen, het vaststellen van doel en strekking en het plaatsen van het verdrag in de context van bestaande regels. Later aangenomen soft law kan bijdragen aan een evoluerende uitlegging, stilzwijgende overeenstemming tussen partijen bevorderen en soms zelfs een informele wijziging van een verdrag ondersteunen.
Soft law speelt ook een rol bij gewoonterecht. Het kan gedrag inspireren, de overtuiging uitdrukken dat bepaald handelen juridisch vereist is of de inhoud van regels verduidelijken. De invloed ervan manifesteert zich vooral waar soft law overeenstemming weerspiegelt of helpt vestigen. Dit benadrukt het consensuele karakter van het internationaal recht, waarin regels hun betekenis ontlenen aan instemming en gedeelde overtuigingen.