People-place relationships
Relationeel en adaptief begrip van plaatsvorming bij sacrale erfgoedlocaties in Kyoto
In dit proefschrift onderzoekt Januschka Schmidt hoe sacrale erfgoedlocaties en menselijke actoren gezamenlijk culturele en spirituele betekenis vormen in sterk door toerisme beïnvloede contexten. Ze onderzoekt de relaties tussen mensen en plaatsen in omgevingen waar toerisme aanzienlijke druk uitoefent op de dagelijkse dynamiek van lokale gemeenschappen, met een focus op twee sacrale locaties in Kyoto, Japan.
Kyoto, dat wereldwijd bekend staat als een symbool van het ‘oude Japan’, belichaamt de spanning tussen, enerzijds, het bewaren van het historische en spirituele karakter en, anderzijds, de realiteit van een moderne, bewoonde stad. Deze spanning komt bijzonder duidelijk naar voren bij sacrale sites zoals Kiyomizu-dera en Fushimi Inari Taisha, waar de spirituele waarde en een moderne stedelijke bevolking naast elkaar bestaan. Dit proefschrift richt zich daarom op deze dynamische relatie bij Kiyomizu-dera en Fushimi Inari Taisha: hoe interageren sacrale erfgoedlocaties en menselijke actoren bij de vorming van culturele en spirituele betekenis in sterk door toerisme beïnvloede contexten?
Deze diverse actoren—lokale bewoners, binnenlandse spirituele toeristen en erfgoedbeheerders—nemen op een overlappende en vaak ambivalente manier deel aan de gezamenlijke constructie van de betekenis. Erfgoedsites zijn geen passieve decors, maar nemen een actieve rol in door hun ruimtelijke, materiële en atmosferische aspecten die beïnvloeden hoe bezoekers met de plekken omgaan.
Bewoners hebben een wisselende verbondenheid met de plek die vaker wordt gekenmerkt door ambivalentie dan een verlangen naar stabiliteit. De binnenlandse spirituele toerist maakt deel uit van betekenisvormingsprocessen in een hybride en overlappende rol die zowel spiritueel als toeristisch van aard kan zijn. Hierbij combineren ze hun vertrouwdheid met de geschiedenis en kenmerken van een plaats met het erkennen ervan als toeristische bestemming. Erfgoedbeheerders dragen bij aan deze processen via narratieve constructie en sitebeheer.