Falling for rising temperatures?

Fossielvrij beleggen financieel niet schadelijk voor beleggers

Beleggers doen in toenemende maten hun aandelen in fossiele energiebedrijven van de hand. Vooral pensioenfondsen en institutionele beleggers stappen over op fossielvrij beleggen, al dan niet onder sterk groeiende maatschappelijke druk. Arjan Trinks concludeert in zijn proefschrift dat zij dat zonder problemen kunnen doen. Fossielvrij beleggen is financieel niet schadelijk voor de belegger.

De wereldwijde temperatuurstijging binnen veilige grenzen houden, vereist radicale veranderingen in de manier waarop we produceren, consumeren en investeren. Arjan Trinks onderzocht waarom en in welke mate bedrijven en hun investeerders zich zorgen zouden moeten maken over stijgende temperaturen. Vanuit een financieel-economisch kader van risicobeheersing analyseerde hij hoe klimaat-gerelateerde factoren relevant kunnen zijn voor investeringen en financiële resultaten. Zijn conclusies onderstrepen de belangrijke rol die marktmechanismen spelen in de transitie naar een koolstofarme economie.

Trinks concludeert dat de transitie naar een koolstofarme economie een opvallend financieel probleem vormt. Hij toont onder meer aan dat een verhoging van de CO2-voetafdruk van een bedrijf leidt tot een verhoging van risico. Voor bedrijven betekent dat dat zij hun risicoprofiel kunnen verlagen door hun CO2-voetafdruk te verlagen, waardoor beleggers in het bedrijf een lagere risico-opslag (rente) vereisen. Een bedrijf dat haar CO2-voetafdruk reduceert zal dus goedkoper en gemakkelijker kapitaal kunnen aantrekken. Trinks vindt eenzelfde effect van CO2-uitstoot op verschillende indicatoren van financiële prestaties. Bedrijven die in hun productieprocessen de CO2-uitstoot tot een minimum beperken zijn in de regel winstgevender (door een efficiënter grondstoffengebruik) en minder risicovol.

Trinks onderzocht ook wat bedrijven ertoe aanzet om zich intern goed voor te bereiden op strenger wordend klimaatbeleid. In Europees verband wordt bijvoorbeeld beweerd dat bedrijven te weinig investeren in CO2-reducerende technologieën omdat klimaatbeleid te onzeker is, en bedrijven daarom hun investeringen uitstellen totdat klimaatbeleid zekerder is of zelfs daadwerkelijk is ingevoerd. De bevindingen van Trinks ondersteunen deze zorgen. Hij concludeert dat bedrijven zich vooral intern goed voorbereiden op strenger wordend klimaatbeleid als ze actief zijn in landen waar klimaatbeleid ambitieus is en er al daadwerkelijk een belastinginstrument wordt ingezet om klimaatbeleid uit te voeren (een CO2-belasting). Daarentegen zijn bedrijven in landen met lakser en onzekerder klimaatbeleid geneigd om intern geen maatregelen te treffen om zich voor te bereiden op strenger klimaatbeleid.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/b7a71e37-c8af-4b1b-820d-2ab29a251814