De coronacrisis heeft een blijvende invloed gekregen op hoe mensen werken. Voor het mastervak Zingeving en organisatieculturen probeerde ik vanuit verschillende perspectieven antwoord te geven op de vraag: 'Wat kunnen organisaties doen om de risico’s van te veel thuiswerken te voorkomen?' In mijn vorige blogpost besprak ik hoe de structuur van een organisatie vormgegeven kan worden om de risico’s van te veel thuiswerken te voorkomen; in deze post ga ik in op wat een zorg-ethische visie bij kan dragen in het voorkomen van de risico’s van te veel thuiswerken.

Om antwoord te geven op deze vraag gebruik ik het artikel “Van succesvol naar zinvol” van Heidi Jansen (2018).  Jansen is voorstander van een zorg-ethische visie, omdat zij veel nadelen ziet in wat zij het succesvertoog noemt: een vertoog dat sterk gericht is op succes. Prestatie, veel geld verdienen en concurrentie voeren daarin de boventoon. Waar vroeger de kerk betekenis gaf aan het leven, is dat volgens Jansen tegenwoordig ons werk. Maar het hebben van werk alleen is niet voldoende, als we echt willen meespelen, moeten we vooral ook succesvol zijn. Dit succes in werk moeten we vervolgens ook laten zien. Bovendien zijn we als individu zelf verantwoordelijk voor ons eigen succes. Zo is employability (je bent zelf verantwoordelijk voor je inzetbaarheid op de arbeidsmarkt) ook zo’n vanzelfsprekendheid.

Uit ander onderzoek blijkt dat degenen die door het vele thuiswerken niet zichtbaar zijn, minder kans maken op promotie. Je bent zelf verantwoordelijk voor je promotie en dat bereik je door zichtbaar te zijn. Mannen gaan gemakkelijker terug naar kantoor dan vrouwen omdat vrouwen volgens het onderzoek de zorgtaken op zich nemen. 

Jansen geeft in haar artikel aan dat zorg niet sexy is. Mogelijk is dat de reden waarom mannen liever naar kantoor gaan dan dat zij thuis werken in combinatie met de zorg voor de kinderen. Tegelijkertijd schrijft zij dat ze heeft ervaren dat mensen blij zijn als zij van de werkgever de mogelijkheid krijgen voor een ziek kind, partner of ouder te zorgen. Het wordt niet duidelijk of daarin verschil zit tussen mannen en vrouwen.

Uit mijn analyse blijkt dat verschillende medewerkers verschillende wensen hebben ten aanzien van thuiswerken en werken op kantoor. Met een zorg-ethische visie besef je als organisatie dat je samen verantwoordelijk bent om die verschillende wensen te vervullen. Ga met elkaar in gesprek en faciliteer maatwerk en keuzevrijheid over hoe, waar en wanneer medewerkers willen werken. Hierbij nog wat tips:

-Door een zorg-ethische visie in te bedden in de organisatie, ontstaat er ruimte om te zorgen voor degenen die je dierbaar zijn of hetgeen je dierbaar is. 

- Organiseer een open cultuur waarin iedereen (en dus ook mannen) makkelijk kenbaar kan maken dat men graag zorgtaken wil vervullen. 

-  Met een zorg-ethische visie vinden goede gesprekken plaats met de vraag of iedereen het nog naar zijn of haar zin heeft. Ervoor zorgen dat werknemers zich gehoord en begrepen voelen, maakt ook dat zij zich een onderdeel van de organisatie blijven voelen. Plan daarom structureel gesprekken over werkgeluk en zingeving.

- Uit onderzoek blijkt dat met name vrouwen verminderde kans op promotie hebben omdat zij met name de zorgtaken op zich nemen en daardoor minder zichtbaar zijn. Met een zorg-ethische visie realiseren organisaties zich dat het maken van promotie een gezamenlijke verantwoordelijkheid is en dat iedereen elkaar nodig heeft. Baseer promotie op resultaat en zorg voor een transparant promotiebeleid. 

In een volgende blogpost zal ik ingaan op de laatste vraag uit mijn onderzoek!

Judith Deliën volgt de Werk en Zingeving-track aan onze faculteit.