Financial stability, economic growth, and the banking sector
| Promotie: | Dhr. P.A. (Pieter) IJtsma |
| Wanneer: | 30 november 2017 |
| Aanvang: | 11:00 |
| Promotors: | prof. dr. L. Spierdijk, prof. dr. B.W. (Robert) Lensink |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Economie en Bedrijfskunde |
Concurrentiebeperkende regelgeving in financiële sector belemmert economische groei
Concurrentiebeperkende regelgeving in de bancaire sector heeft een remmende werking op de economische groei. Dat concludeert Pieter IJtsma op basis van een onderzoek naar de effecten van deregulering in de bankensector van de Verenigde Staten op de economische groei in de periode tussen 1970 en 2000. Hij toont aan dat deregulering leidt tot positieve spillover-effecten: ook omliggende staten profiteren mee van het terugdringen van concurrentiebeperkende regelgeving.
‘Mijn bevindingen zijn relevant voor Europa’, zegt IJtsma. ‘In vergelijking met de VS, waar banken elkaar over staatsgrenzen heen beconcurreren, is de Europese bancaire sector nog redelijk nationaal gesegmenteerd. Ik pleit voor een meer Europese markt. De regelgeving mag dan grotendeels gedereguleerd zijn, in de praktijk is het voor een Nederlandse mkb’er bijvoorbeeld lastig om een krediet aan te vragen bij een Franse bank. Het wegnemen van die geografische beperking heeft waarschijnlijk een positief effect op de economische groei. ’
IJtsma onderzocht ook in hoeverre een toename van marktconcentratie in de bankensector van de Europese Unie effect heeft gehad op de financiële stabiliteit van deze sector. Hij laat zien dat de toegenomen concentratie nauwelijks invloed heeft gehad op zowel de individuele stabiliteit van banken als de stabiliteit van de financiële sector als geheel. ‘Dat betekent dat het overeind houden van banken tijdens financiële crises door middel van fusies een aantrekkelijk alternatief is voor het redden van banken door middel van overheidsinjecties’, stelt IJtsma. ‘Overheidsinjecties aan noodlijdende banken kunnen ongewenst gedrag van banken in de hand werken. Zogenoemde bail outs doe je dus liever niet te vaak. Nu ik aantoon dat de toegenomen marktconcentratie als gevolg van fusies geen schadelijke effecten lijkt te hebben op de stabiliteit van de sector, verdient het de voorkeur om noodlijdende banken te laten overnemen door gezonde banken.’