Traditional and novel genes associated with skin fragility syndrome

Traditionele en nieuwe genen geassocieerd met het fragiliteitssyndroom van de huid

Desmosomen zijn verbindingen tussen cellen die vezels vastmaken aan het celmembraan, waardoor weefsels zoals de huid en het hart stevigheid krijgen, zelfs bij rek. Nieuw onderzoek heeft recentelijk eiwitten ontdekt die belangrijk zijn voor desmosomen. Daniela Andrei's proefschrift richt zich op het identificeren van een nieuw gen genaamd TUFT1, dat codeert voor het eiwit tuftelin 1, en zijn rol in desmosomen. 

Desmosomen zijn belangrijk. Dit wordt benadrukt door het feit dat pathogene varianten in desmosomale genen resulteren in een spectrum van fenotypes met huidfragiliteit en hyperkeratose, die ook het haar of het hart kunnen aantasten. Vaak worden deze varianten echter in silico geanalyseerd, waardoor onnauwkeurige resultaten worden behaald en de genotype-fenotype-correlatie onvoldoende wordt begrepen.  

Deze thesis heeft daarom als doel het functioneel analyseren van de pathogene varianten in het desmoplakine (DSP) gen. Dit gen is betrokken bij een cardiocutaan syndroom, met huidfragiliteit, palmoplantaire keratoderma (PPK), ‘woolly hair’ (WH) en cardiomyopathie als belangrijkste kenmerken. Het onderzoek richt zich op de moleculaire pathologie en fenotypes geassocieerd met desmosomale disfunctie om deze belangrijke celstructuren beter te begrijpen. 

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/8ff1d881-606b-40cf-a85b-7fcff61f2bdc