Analyzing powers of the proton-deuteron break-up reaction at large proton scattering angles measured with BINA at 135 MeV
| Promotie: | Dhr. M.T. (Mohammad) Bayat |
| Wanneer: | 01 oktober 2019 |
| Aanvang: | 11:00 |
| Promotor: | prof. dr. N. (Nasser) Kalantar-Nayestanaki |
| Copromotor: | dr. J.G. (Johan) Messchendorp |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: |
Processen bij opbreken kernen onderzocht
Het meten van polarisatie-effecten in de proton-deuteron opbreekreactie is een nauwkeurige techniek om de spinstructuur te bestuderen van de interacties tussen twee of drie nucleons. Het analyserend vermogen van de 2H(p,p) opbreekreactie is gemeten in een experiment uitgevoerd op het Kernfysisch Versneller Instituut (KVI) in Groningen.
Dit experiment maakte gebruik van een gepolariseerde protonbundel van 135 MeV afkomstig uit een gepolariseerde ionenbron. De verstrooiingshoeken en energieën van de protonen die de in de opbreekreactie werden geproduceerd zijn gemeten met de BINA detector (Big Instrument for Nuclear-polarization Analysis).
Mohammad Bayaet heeft eerdere meetresultaten voor kleine proton verstrooiingshoeken uitgebreid naar achterwaartse verstrooiingshoeken. De resultaten zijn vergeleken met theoretische voorspellingen voor zowel de situatie waarin alleen de nucleon-nucleon interacties in de berekeningen zijn meegenomen, en voor de situatie waarin zowel de nucleon-nucleon interacties als de drie-nucleon interacties in de berekeningen zijn meegenomen. Beide situaties zijn tevens uitgerekend zowel met als zonder de bijdrage van het Coulomb effect.
Voor veel kinematische configuraties (verschillende verstrooiingshoeken) zijn de Coulomb effecten en de effecten van de ∆ resonantie klein. Meestal zijn de Coulomb effecten zelfs verwaarloosbaar. Het meenemen van de ∆ resonantie in de berekeningen zorgt er soms voor dat de overeenstemming tussen theorie en experiment slechter wordt. De verschillen tussen theorie en experiment zijn afhankelijk van de azimuthale openingshoek en van de relatieve energie van de uitgaande protonen.
Het promotieonderzoek van Mohammad Bayat vond plaats bij het KVI - Center for Advanced Radiation Technology. Hij werkt nu als docent voor het ministerie van Onderwijs in Iran.