Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Actueel Evenementen Promoties

Effective coordination for metropolitan planning

the Case of the Jakarta Metropolitan Region
Promotie:Dhr. T.H. Putra
Wanneer:06 mei 2019
Aanvang:09:00
Promotors:prof. dr. J. (Johan) Woltjer, R.L. (Ronald) Holzhacker, Prof
Copromotor:dr. W.G.Z. Tan
Waar:Academiegebouw RUG
Faculteit:Ruimtelijke Wetenschappen
Effective coordination for metropolitan planning

Naar effectieve coördinatie van de ruimtelijke planning in Jakarta

Taufiq Hidayat Putra onderzocht patronen van verschillende soorten grootstedelijke planning, hun effectiviteit en de toepassing in de metropoolregio Jakarta. Coördinatie in grootstedelijke regio’s is complex en moeilijk. Het is echter ook van cruciaal belang, omdat grootstedelijke regio’s in het algemeen geen grootstedelijke overheid hebben, maar bestuurd worden door verschillende lokale autoriteiten (districten, stadsdelen, steden, provincies, kantons, gemeenten, regentschappen en dergelijke). Wanneer deze grootstedelijke gebieden met regionale problemen worden geconfronteerd, zoals files, inefficiënt vervoer of overstromingen, zullen zij deze regionale problemen moeten aanpakken door samen te werken. Dat vergt een effectieve coördinatie.

De belangrijkste vraag is hoe effectieve coördinatie voor grootstedelijke planning in metropoolregio Jakarta kan worden verklaard en hoe de effectiviteit kan worden verbeterd. In Jabodetabekpunjur (een afkorting van Jakarta, Bogor, Depok, Tangerang, Puncak en Cianjur) spelen regionale problemen zoals overstromingen en files. Om deze problemen op te lossen, moet Jakarta samenwerken met lokale overheden in de omgeving. Vergelijkbaar met andere grootstedelijke regio’s heeft Jakarta geen grootstedelijke overheid. Het bestuur van de regio is gefragmenteerd over de provincie Jakarta en negen districten rondom Jakarta, die deel uitmaken van twee andere provincies. Op basis van twee casestudies ontwikkelde Putra een raamwerk dat kan helpen de belangrijkste patronen voor coördinatie te identificeren. Hij gebruikt dat raamwerk voor grootstedelijke planning om beleidsaanbevelingen te doen.

Putra stelt dat zijn ‘prototype E’ het best voldoet als toekomstige coördinatieregeling van grootstedelijke planning in Jakarta. Dat model ‘Prototype E’ betekent dat coördinatieregelingen afhankelijk zijn van een soort strategisch plan, samen met informeel-continue mechanismen. Prototype E vraagt de centrale overheid om een mix van formele regulering en prikkels te ontwikkelen om daarmee fragmentatie te verminderen en het aanpassingsvermogen bij het formuleren van het grootstedelijk ruimtelijk plan te vergroten. Prototype E vraagt de centrale overheid ook om nieuwe regels uit te vaardigen om de eigendomsstatus van activa te behouden voor gezamenlijke projecten of andere collectieve acties. Dat zal de samenwerking tussen lokale overheden versterken en omvat tevens coproductie met particuliere, niet-gouvernementele organisaties en burgers.