Hartstochtelijk, partijloos, feministe

Nieuw beeld van ‘hartstochtelijk’ feministe Lilian Posthumus-van der Goot 

Welke veelzijdige strategieën moest een vrouw in de twintigste eeuw inzetten om gehoord te worden, autoriteit te verkrijgen en invloed te hebben? Promovenda Antia Wiersma toont ze in haar biografie van Lilian Posthumus-van der Goot. Ze schetst daarin een ander beeld van Posthumus-van der Goot dan tot nu toe bestond. Wiersma laat ook zien welke politieke invloed het feministisch netwerk van (relatief) jonge vrouwen uit midden jaren dertig na de Tweede Wereldoorlog had in de doorbraak en wederopbouw van Nederland.

Dr. W.H. (Lilian) Posthumus-van der Goot (1897-1989) was naar eigen zeggen een hartstochtelijk, partijloos feministe. Vanaf het midden van de jaren dertig van de vorige eeuw tot vlak voor haar dood ijverde zij voor de maatschappelijke positie van vrouwen en zette zij zich in voor betere menselijke relaties. In haar eigen tijd was ze een bekende naam. Als eerste vrouw in Nederland promoveerde zij in 1930 in de economische wetenschappen. Als actief en creatief lid van het vooroorlogs feministisch netwerk verzette zij zich midden jaren dertig tegen de overheidsplannen om arbeid door vrouwen te verbieden. Als eindredacteur verzorgde zij vijftien jaar voor de AVRO het langlopende en goed beluisterde radioprogramma ‘Korte gesprekken van vrouw tot vrouw’. Tegenwoordig is haar naam onlosmakelijk verbonden met de oprichting van het Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IAV), dat opgericht is in 1935 en dit jaar het 90-jarig bestaan viert, en het historisch overzichtswerk ‘Van moeder op dochter’ uit 1948 (met herziene edities in 1968 en 1978).             

In deze eerste biografie van deze bijzondere vrouw onderzoekt Antia Wiersma hoe Lilian Posthumus-van der Goot het klaarspeelde om als getrouwde vrouw en moeder haar stempel te drukken op deze uiteenlopende maatschappelijke terreinen in een tijd dat het niet vanzelfsprekend was dat vrouwen, en getrouwde vrouwen in het bijzonder, maatschappelijk zichtbaar en actief waren.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/e746d522-79e9-4611-8190-cb9a9f20e695