Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Actueel Evenementen Promoties

Oral esketamine for difficult-to-treat depression

Promotie:S.Y. (Sanne) Smith-Apeldoorn
Wanneer:23 juni 2025
Aanvang:16:15
Promotors:prof. dr. R.A. (Robert) Schoevers, prof. dr. J. Spijker, dr. M. (Marije) aan het Rot
Copromotor:dr. J. Kamphuis
Waar:Academiegebouw RUG
Faculteit:Medische Wetenschappen / UMCG
Oral esketamine for difficult-to-treat depression

Orale esketamine voor moeilijk te behandelen depressie

De depressieve stoornis is een veelvoorkomende psychische aandoening die wereldwijd zorgt voor veel persoonlijk leed, functionele beperkingen, verlies aan werkproductiviteit en hoge zorgkosten. Hoewel er verschillende behandelingen bestaan, werken deze niet bij iedereen. Daarom is er behoefte aan nieuwe behandelmethoden.

Ketamine is een medicijn dat oorspronkelijk is ontwikkeld als narcosemiddel. Sinds 2000 wordt het ook onderzocht als mogelijk antidepressivum. In haar proefschrift onderzocht Sanne Smith-Apeldoorn of esketamine, de linksdraaiende enantiomeer van ketamine, kan helpen bij mensen met een hardnekkige depressie: een depressie die niet goed reageert op bestaande behandelingen.

Haar onderzoek richtte zich op drie hoofdvragen: 1) Werkt esketamine tegen hardnekkige depressie en is het veilig? 2) Is orale toediening (inname via de mond) van esketamine effectief en veilig? Zo ja, volgens welk behandelprotocol? 3) Is ketamine-onderhoudsbehandeling in het algemeen, en orale esketamine-onderhoudsbehandeling specifiek, werkzaam en veilig? 

Om deze vragen te beantwoorden deed zij literatuuronderzoek, een kleine proefstudie en een groter placebogecontroleerd onderzoek. Ook bekeek zij de resultaten van een off-label behandelprogramma dat zij met haar collega’s heeft opgezet. De resultaten zijn voorzichtig positief: orale esketamine zou een veilige en werkzame behandeling kunnen zijn voor patiënten met een hardnekkige depressie, mits voldoende hoog en op maat gedoseerd. Tegelijkertijd zijn er beperkingen aan het onderzoek, waardoor er nog geen harde conclusies getrokken kunnen worden. Smith-Apeldoorn doet suggesties voor vervolgonderzoek, met als uiteindelijk doel de behandeling van patiënten met een depressie te verbeteren.