Graphical tasks to aid in diagnosing and monitoring Parkinson's disease
| Promotie: | Mw. E.J. (Esther) Smits |
| Wanneer: | 20 januari 2016 |
| Aanvang: | 16:15 |
| Promotors: | prof. dr. ir. N.M. (Natasha) Maurits, prof. dr. M.A.J. (Marina) de Koning-Tijssen |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Nieuwe methode om ziekte van Parkinson te diagnosticeren met schrijf- en tekenopdrachten
De ziekte van Parkinson is een neurodegeneratieve ziekte die gekenmerkt wordt door motorische symptomen. De belangrijkste motorische symptomen zijn bradykinesie (langzaam bewegen), rust-tremor (beven van een lichaamsdeel in rust), rigiditeit (spierstijfheid) en balansproblemen. Daarnaast komt micrografie (kleiner worden van het handschrift) vaak voor. Een correcte diagnose is essentieel voor een optimale behandeling en om de kwaliteit van leven van patiënten te verbeteren. Een veelgebruikte methode voor het diagnosticeren is de ‘Unified Parkinson’s disease rating scale (UPDRS)’. Deze beoordeling is afhankelijk van de ervaring en interpretatie van een arts. De nauwkeurigheid van het stellen van een diagnose op basis van de UPDRS verbetert bij een toename in klinische ervaring. Echter, patiënten hebben niet altijd snel toegang tot specialisten. Daarom zou het nuttig zijn om een objectieve maat voor motorische symptomen van de ziekte van Parkinson te hebben.
Esther Smits beschrijft het gebruik van grafische taken, zoals schrijven en tekenen, als objectieve maat voor het meten van motorische Parkinson-symptomen. Zij gebruikte voor de registratie van de taken een speciaal ontwikkelde sensorpen en een digitaal tablet. Smits toont aan dat die methode gebruikt kan worden voor een objectieve beoordeling van bradykinesie, micrografie en tremor tegelijkertijd. Zij vond verschillen in uitvoering van de taken tussen patiënten met de ziekte van Parkinson, gezonde proefpersonen en patiënten met andere tremoren. Daarnaast werd een effect van medicatie waargenomen bij patiënten met de ziekte van Parkinson.
Het nieuwe systeem is draagbaar, niet invasief en kan gemakkelijk gebruikt worden in een thuissituatie zonder een beoordelaar. Dat biedt veel mogelijkheden voor toekomstige klinische toepassingen.