Brain dead donor graft deterioration and attenuation with N-octanoyl dopamine preconditioning
| Promotie: | Mw. C.M.V. (Maxi) Hottenrott |
| Wanneer: | 13 januari 2016 |
| Aanvang: | 11:00 |
| Promotors: | prof. dr. H.G.D. (Henri) Leuvenink, prof. dr. B. Yard, prof. dr. M. (Massimo) Mariani |
| Copromotor: | dr. M.E. Erasmus |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Verbeterde strategieën verhogen kwaliteitsbehoud donororganen
Voor het slagen van een transplantatie is het van groot belang dat de kwaliteit van het donororgaan behouden blijft. UMCG-onderzoeker Maxi Hottenrott beschrijft in haar proefschrift verschillende succesvolle strategieën voor kwaliteitsbehoud van donororganen.
De kwaliteit van een donororgaan kan achteruitgaan door hersendood, ontbreken van en opnieuw op gang komen van de doorbloeding en in het geval van longen mechanische ventilatie. De achteruitgang kan worden beperkt door een strikt protocol voor donorbeheer en door voorbehandeling van donororganen. Hottenrott stelde vast dat voorbehandeling met het middel N-octanoyl-dopamine in een model van nierschade leidde tot verbetering van het herstel van de nierfunctie en vermindering van de schade aan het nierweefsel. Ook bij koud gepreserveerde hartcellen en bij donorharten had het middel een gunstig effect. In een model voor longtransplantatie kon geen positieve uitwerking van N-octanoyl-dopamine worden vastgesteld.
Mechanische ventilatie van donorlongen en -nieren kan aanzienlijke schade aan deze organen opleveren. Volgens Hottenrott kan deze schade worden beperkt door gebruik te maken van een nieuwe ventilatiestrategie met optimale longbescherming. In een model voor hersendood leidde deze methode in vergelijking met de traditionele behandeling tot een verbeterde zuurstofvoorziening, verminderde histologische longschade en minder ontstekingsreacties. Ten slotte observeerde Hottenrott bij modellen waarin snelle hersendood werd bekeken een sterkere beschadiging van de longen dan bij langzame hersendood, terwijl voor de nieren het omgekeerde bleek te gelden.
Maxi Hottenrott (1983) studeerde geneeskunde in Pecs, Hongarije, en Mannheim, Duitsland. Haar promotieonderzoek vond plaats bij het Cardiovascular Center van onderzoeksinstituut GUIDE en werd gefinancierd door de Deutsche Forschungsgemeinschaft, de universiteit van Heidelberg en het UMCG. Hottenrott begint na haar promotie aan de opleiding tot buikchirurg in het universitaire ziekenhuis van Regensburg, Duitsland.