Effects of age and task difficulty on neuromuscular and corticomuscular determinants of walking balance
| Promotie: | Mw. A. (Andréia) Abud da Silva Costa |
| Wanneer: | 29 april 2024 |
| Aanvang: | 14:30 |
| Promotor: | prof. dr. T. (Tibor) Hortobagyi |
| Copromotors: | dr. A.R. (Rob) den Otter, dr. R. Moraes |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Leeftijd en taakmoeilijkheden beïnvloeden hoe goed je kunt balanceren tijdens het lopen door de manier waarop je spieren en hersenen samenwerken.
Goede loopbalans is belangrijk voor de mobiliteit en onafhankelijkheid van mensen. Gezond ouder worden vermindert de balansvaardigheid, waardoor mensen langzamer lopen, minder goed op verstoringen reageren en hun evenwicht verliezen tijdens het draaien. Dergelijke beperkingen blijven onopgemerkt als iemand jong is en op een vlakke ondergrond loopt.
Dit proefschrift van Andréia Abud da Silva Costa onderzocht de invloed van leeftijd en taakcomplexiteit op de loopbalans. Taakcomplexiteit werd gemanipuleerd door proefpersonen op een lage, smalle balk te laten lopen, waarbij nauwkeurige voetplaatsing belangrijk is.
De effecten van de balkbreedte, armpositie en een cognitieve dubbeltaak op de loopbalans werd bepaald. Ook vergeleken we de spieractivatie van ouderen en jongeren op twee loopoppervlakken, met verschillende armposities, met en zonder cognitieve taak.
Tenslotte onderzochten we de corticomusculaire en intermusculaire coherentie (wat inzicht geeft in de centrale controle van spieractiviteit) tijdens het lopen op een vlakke vloer, een smal lint en een smalle balk. De resultaten toonden aan dat de loopbalans van ouderen het sterkst wordt beïnvloed als zij met gekruiste armen over de smalste balk (6 cm) lopen.
Het toevoegen van cognitieve taken had geen invloed op de loopbalans. Verder gebruikten oudere volwassenen minder spiersynergieën. Toevoeging van een cognitieve taak verhoogde het aantal spieren in een synergie en hun activiteit, terwijl lopen met gekruiste armen het aantal spiersynergieën verminderde. Hogere leeftijd en de taakcomplexiteit vergrootten de betrokkenheid van de hersenen bij de balanscontrole.
Leeftijdsgebonden achteruitgang van de loopbalans is dus duidelijker bij uitdagende looptaken, mogelijk als gevolg van veranderd gebruik van cognitieve resources door een minder geautomatiseerd looppatroon bij ouderen.