Afsplitsingen

Politieke bewegingen komen en gaan, fuseren of vallen uit elkaar. Sinds het einde van de negentiende eeuw kent het Nederlandse parlement fracties: samenwerkingsverbanden van Kamerleden die behoren tot dezelfde politieke partij of beweging. Sindsdien tekenen zich er van tijd tot tijd barsten af in deze samenwerking. Vaak breken Kamerleden met hun fractie vanwege een meningsverschil over de koers van de partij, soms ook vanwege persoonlijke onenigheid. Wanneer Kamerleden ervoor kiezen om hun zetel te behouden en alleen of met anderen verder te gaan, spreken wij van een afsplitsing.

Tot op heden is het sinds 1946 in de Tweede Kamer 51 keer tot een breuk gekomen. Dit leidde (uiteindelijk) tot de vorming van 27 nieuwe partijen. Inmiddels is het zes keer voorgekomen dat een Kamerlid zijn fractie verliet om zich direct bij een andere partij of fractie aan te sluiten; tweemaal gebeurde dat enige tijd later.

In de Eerste Kamer ligt het aantal duidelijk lager: 14 afscheidingen, waarvan er twee tot een nieuwe partij leidden. Daarnaast gebeurde het tweemaal dat een Kamerlid zich aansloot bij een andere fractie.