The use of organoids in the study of radiation response and therapeutic window
| Promotie: | Dhr. P.W.K. (Peter) Nagle |
| Wanneer: | 03 oktober 2018 |
| Aanvang: | 14:30 |
| Promotors: | prof. dr. R.P. (Rob) Coppes, prof. dr. J.A. (Hans) Langendijk |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Een lage dosis bestraling veroorzaakt meer schade dan verwacht
Een lage dosis bestraling kan het weefsel rondom een tumor onevenredig veel beschadigen. Dat concludeert Peter Nagle in zijn proefschrift. Dat is bijzonder, omdat het idee altijd is dat de dosis zoveel mogelijk gereduceerd moet worden om schade te voorkomen. Het onderzoek van Nagle draagt bij aan het begrip van de mechanismen die verantwoordelijk zijn voor stralingsresistentie van tumorcellen en bijeffecten van bestraling in normaal weefsel.
Radiotherapie of bestraling is een veel gebruikte therapie om een tumor te bestrijden. De straling beschadigt de tumor, wat de genezing kan bevorderen. Een tumor kan echter resistent worden tegen deze straling. Bovendien is het bijna niet te voorkomen dat ook het gezonde weefsel rondom de tumor schade oploopt. Nagle gebruikte voor zijn onderzoek mini-orgaantjes – zogenaamde organoïden – die hij zelf kweekte uit stamcellen van tumoren en gezond weefsel om de stralingsrespons zo goed mogelijk te onderzoeken.
Nagle gebruikte van tumor afkomstige organoïden om stralingsresistentie te voorkomen, door de kankerstamcelpopulatie te veranderen. Daarnaast gebruikte hij van normaal weefsel afkomstige organoïden om de effecten op gezond weefsel van verschillende vormen en doses bestraling te onderzoeken. Doordat de organoïden net als echte organen driedimensionaal zijn, geeft dit onderzoek een realistisch beeld van de situatie in het lichaam. Daarbij concludeert Nagle dat een relatief lage doses juist een relatief groot negatief effect heeft op de organoïden. Dit betekent dat het wellicht beter is om een deel van een gezond orgaan met een hogere dosis te bestralen, terwijl een ander gedeelte niet of een heel lage dosis krijgt. Dit zou bijvoorbeeld mogelijk kunnen zijn als gebruik gemaakt wordt van protonentherapie.
Peter Nagle (1986) studeerde Biochemistry (BSc) aan de universiteit van Cork in Ierland en Biotechnology for a Sustainable Future (MSc) aan de universiteit van East Anglia, Norwich (UK). Zijn onderzoek voerde hij uit bij de afdelingen Radiotherapie en Celbiologie van het UMCG. Hij is nu werkzaam als postdoctoraal onderzoeker bij het UMCG. De titel van zijn proefschrift luidt: The use of organoids in the study of radiation response and therapeutic window.