Drivers of B-cell lymphoma

Aanjagers van B-cellymfoom

Jaarlijks krijgen zo’n 5000 Nederlanders de diagnose lymfeklierkanker, ook wel lymfoom genoemd. In dit proefschrift van Johanna Bult is er onderzoek gedaan naar twee verschillende soorten lymfeklierkanker die uit de B-cellen ontstaan: marginale zone lymfoom en diffuus grootcellig B-cellymfoom. De klinische en biologische factoren die ten grondslag liggen aan het ontstaan en de transformatie van een lymfoom en hoe de behandeling van lymfomen verbeterd zou kunnen worden, zijn onderzocht.

Er is ontdekt dat marginale zone lymfomen die optreden in speekselklieren van patiënten met het syndroom van Sjögren gekarakteriseerd worden door een klein aantal genmutaties. Daarnaast zijn verschillende factoren geïdentificeerd, die geassocieerd zijn met het ontstaan van een getransformeerd marginale zone lymfoom: leeftijd > 60 jaar, het ondergaan van systemische therapie voorafgaand aan een transformatie en het ontwikkelen van kenmerken van kiemcentrum B-cellen. Deze bevindingen dragen bij aan een beter begrip van het ontstaan van transformatie en helpen om deze eerder te herkennen en tijdiger te behandelen.

Er is de waarde van circulerend tumor DNA (ctDNA) als biomarker om therapierespons te evalueren bij patiënten met een diffuus grootcellig B-cellymfoom onderzocht. ctDNA bleek een veelbelovende tool. Er is echter nog meer onderzoek nodig om de sensitiviteit ervan te verbeteren en zou het gebruik ervan meer gestandaardiseerd moeten worden voordat het in de kliniek gebruikt zou kunnen worden.

Tot slot is waargenomen dat de toevoeging van de PD-L1-remmer atezolizumab aan het R-CHOP behandel regime de overlevingsuitkomsten van patiënten met een diffuus grootcellig B-cellymfoom verbeterde.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/6f59db40-aab0-44ad-929a-754083e065c8