Predicting dropout in special forces selection

Voorspelling uitvallers in de opleiding Korps Commandotroepen

Voorspellen wie er wel of niet gaat slagen in de commando-opleiding van het Korps Commandotroepen is moeilijk, maar het zou veel voordelen bieden. Het onderzoek van Rik Huijzer laat zien dat het gebruik van persoonlijkheidskenmerken en ‘machine learning’-modellen kunnen helpen bij het voorspellen van uitval. Hij verzamelde de data van 275 rekruten en ontdekte dat het SIRUS-model goed werkt bij het voorspellen van uitval. Ook bleek dat fysieke en psychologische data allebei gerelateerd waren aan uitval. Door deze resultaten te gebruiken zou het mogelijk moeten zijn om uitval te voorkomen door vroegtijdig in te grijpen. Een volgende stap wordt een test om te zien hoe goed deze technieken in de praktijk werken.

Stel je voor dat je vooraf kunt zeggen welke individuen de selectie van een pilotenopleiding, toelating toe Harvard, of zelfs een astronautenprogramma van de NASA kunnen halen. Dit zou veel teleurstelling bij kandidaten voorkomen en het zou organisaties veel tijd en geld besparen. Samen met het Korps Commandotroepen is onderzocht of voorspeld kan worden wie gaat uitvallen van de opleiding en wie niet.

Daarvoor zijn de sportdata (zoals 2800 meter hardlooptijd) en psychologische data (zoals persoonlijkheidsvragenlijsten) van 275 rekruten verzameld. Op basis hiervan is onderzocht of wij persoonlijkheidskenmerken konden gebruiken om onderscheid te maken tussen mensen die zijn uitgevallen en mensen die zijn geslaagd. Ook zijn deze data vergeleken met gegevens van Nederlandse burgers uit een ander onderzoek. Het bleek dat commando's typisch minder neurotisch, meer consciëntieus en minder open voor ervaringen waren dan de burgers. Ook gold dat de geslaagden typisch minder neurotisch en meer consciëntieus leken te zijn.

Het SIRUS-model bleek het meest geschikt om uitval te voorspellen. Verder waren fysieke en psychologische data beide gerelateerd aan uitval, zoals een langzamere score op de 2800 meter hardlooptijd, verbondenheid, en een huidplooimeting. Het volgende doel is deze resultaten in de praktijk te testen, omdat dat de enige manier is om met zekerheid te weten hoe goed deze technieken werken.

Zie ook het achtergrondartikel 'Commando: geschikt/ongeschikt?' van promotor Ruud den Hartigh (tevens aanspreekpunt voor deze promotie)

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/309a0fe0-a995-437e-8c43-65bae9800cd5