Investigating the feasibility of a NAO robot in audiology

Onderzoek naar de haalbaarheid van een NAO-robot in de audiologie

Taken van auditieve psychofysische tests kunnen soms repetitief zijn om iemands perceptieve vaardigheden volledig te beoordelen, wat ertoe kan leiden dat individuen hun betrokkenheid verliezen tijdens de test en onbetrouwbare gegevens oplevert.

Om de betrokkenheid te bevorderen, stelde dit onderzoek van Luke Meyer voor om een humanoïde NAO-robot te gebruiken als een alternatief voor de standaard computerinterface bij auditieve tests. Om dit te onderzoeken werd een vergelijkende studie uitgevoerd tussen de NAO- en computerinterfaces met behulp van de 'Perception of Indexical Cues in Kids and Adults' (PICKA)-testbatterij. De PICKA-batterij bestaat uit vier auditieve perceptietests, die elk een ander aspect van spraak- en stemperceptie verkennen. Naast het vergelijken van de auditieve gegevens werd een tweede component, bekend als mens-robotinteractie (HRI), onderzocht om de perceptie van de deelnemers ten opzichte van de NAO als testinterface te bepalen.

De resultaten van de vergelijking van de PICKA-test toonden aan dat de NAO in staat was om functioneel vergelijkbare gegevens te verzamelen en te produceren als die verzameld en geproduceerd door de computer. Bovendien riep de NAO meer dynamische interacties op met de deelnemers, wat wijst op een meer boeiende en plezierige interactie in vergelijking met het gebruik van de computer. Ondanks de inherente beperkingen van de NAO-robot, zoals geluidskwaliteit, relatief lange verwerkingstijden en verschillende methoden van responsregistratie, kan de NAO-interface inderdaad de verzameling van vergelijkbare gegevens vergemakkelijken als de standaardcomputer.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/5a07070b-6c33-4a73-9eaa-d2ca752500c0