Treatment of peri-implantitis
| Promotie: | D.F.M. Hentenaar |
| Wanneer: | 26 januari 2022 |
| Aanvang: | 12:45 |
| Promotors: | prof. dr. G.M. (Gerry) Raghoebar, prof. dr. A.J. van Winkelhoff, prof. dr. H.J.A. (Henny) Meijer |
| Copromotor: | dr. Y.C.M. de Waal |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Behandeling van peri-implantitis: niet-chirurgische en resectieve chirurgische benaderingen
De gouden standaard voor de behandeling van peri-implantitis is tot op heden nog niet gevonden. Het doel van het onderzoek dat Hentenaar in zijn proefschrift presenteert, was om gerandomiseerde klinische onderzoeken uit te voeren naar het effect van implantaatoppervlakte decontaminatie / peri-implantaire debridement interventies als behandeling van peri-implantitis op klinische, röntgenologische, microbiologische en immunologische parameters.
Daarnaast was het doel om kennis toe te voegen aan de peri-implantaire diagnose en de invloed van de implantaatgedragen krooncontour op de peri-implantaire conditie. Cytokineniveau’s van IL-1β en MMP-8 in creviculaire vloeistof rond implantaten toonden het potentieel om onderscheid te maken tussen een peri-implantaire gezonde en ontstoken situatie. Niet-chirurgische peri-implantitistherapie bleek de inflammatoire immuunrespons niet te beïnvloeden.
Met betrekking tot de niet-chirurgische behandeling werd een beperkt behandelsucces gezien als er werd behandeld met erythritol air-polishing of piëzo-elektrische ultrasone scaling. De meerderheid van de patiënten had na een niet-chirurgische behandeling verdere chirurgische behandeling nodig. Wat betreft de chirurgische peri-implantitisbehandeling, bleek erythritol air-polishing als methode voor het reinigen van het implantaatoppervlak hetzelfde behandeleffect te sorteren als in zoutoplossing gedrenkte gazen bij de chirurgisch resectieve behandeling van peri-implantitis.
Beide therapieën resulteerden echter in een laag behandelingssucces tot 1 jaar na de behandeling. Fosforzuur 35% bleek superieur te zijn aan mechanisch debridement in combinatie met spoelen met zoutoplossing als decontaminatiebehandeling van het implantaatoppervlak tijdens chirurgische peri-implantitisbehandeling. Fosforzuur als decontaminatiemiddel resulteerde echter niet in een superieure klinische uitkomst.
Ten slotte vertoonde de cervicale krooncontour bij platform geswitchte, posterieur geplaatste, bone-level implantaten geen correlatie met peri-implantair marginaal botverlies en de gezondheid van zacht weefsel tot 5 jaar na plaatsing van het implantaat.
CV Diederik Hentenaar
Diederik Hentenaar (1988) behaalde na zijn bachelor Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen, via een verkort traject, zijn master Tandheelkunde aan dezelfde universiteit. Na zijn afstuderen in 2016 bleef hij als tandarts-onderzoeker part-time verbonden aan de afdeling Mondziekten Kaak- en Aangezichtschirurgie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) voor de uitvoering van zijn promotieonderzoek. Het werk in het UMCG combineerde hij met zijn werk als algemeen tandarts in Amsterdam. Na zijn promotie zal hij zijn aandacht full-time op het klinische aspect van de tandheelkunde richten. De titel van zijn proefschrift luidt: Treatment of peri-implantitis. Non-surgical and resective surgical approaches.