Hugo van Fleury Historia Ecclesiastica, editio altera Kritische teksteditie
Promotie: | Dhr. L.M. (Martin) de Ruiter |
Wanneer: | 09 mei 2016 |
Aanvang: | 11:00 |
Promotor: | prof. dr. C.H.J.M. Kneepkens |
Waar: | Academiegebouw RUG |
Faculteit: | Letteren |

Kritische teksteditie van de Historia Ecclesiastica van Hugo van Fleury
In het begin van de 12e eeuw schreef de benedictijner monnik Hugo van Fleury in het klooster Saint-Benoît-sur-Loire te Fleury (Frankrijk) zijn Historia Ecclesiastica (HE), een compendium van de wereldgeschiedenis, lopend van de legendarische Assyrische koning Ninus tot de tijd van Karel de Grote (ca. 800). De HE was erg geliefd in de middeleeuwen en heeft veel invloed gehad, zo gebruikten belangrijke auteurs als Vincent van Beauvais en Willem van Malmesbury het werk als bron. Hugo schreef twee redacties (HE I en HE II, resp. in 1109 en 1110) en herzag naderhand nog eens de tweede redactie.
Tot op heden is de HE slechts één keer (bijna) volledig uitgegeven, door Bernhard Rottendorff (Münster 1636), maar deze benutte daarbij maar één, minder orspronkelijk handschrift. Belangrijker is nog dat sinds 1938 bekend is dat, dankzij de ontdekking van André Wilmart, in de bibliotheek van het Vaticaan het handschrift bewaard is waarin Hugo zelf de tekst van HE II reviseerde: ms. Reg. lat 545.
Martin de Ruiter laat in zijn proefschrift zien dat dit handschrift niet alleen Hugo’s eigen werkexemplaar is, maar dat de tekst ervan vóór Hugo die herzag, beschouwd moet worden als de tweede auteursredactie, die zijn eigen overlevering kent, net als de eerste. Helaas is een derde deel van de tekst van deze absolute kroongetuige voor de HE verloren gegaan.
De voorliggende editie biedt de tekst van de laatste (derde) auteursredactie en is gebaseerd op het werkexemplaar van de auteur. De gedeelten die in dit handschrift ontbreken zijn gereconstrueerd aan de hand van de handschriftelijke overlevering van alle drie de auteursredacties.
Martin de Ruiter studeerde Geschiedenis en verrichtte zijn onderzoek bij het Groningen Research Institute for the Study of Culture (ICOG), Faculteit der Letteren.