The placental blueprint

De placenta-blauwdruk

Foetale groeirestrictie is een zwangerschapscomplicatie waarbij de foetus onvoldoende groeit door placenta-insufficiëntie. Dit betekent dat de placenta onvoldoende voedingsstoffen en zuurstof levert. Foetussen met groeirestrictie hebben een verhoogd risico op complicaties zoals zuurstoftekort en sterfte. Echter, niet alle kleine foetussen hebben een placentaprobleem; sommigen zijn van nature klein maar gezond. Het onderscheid is cruciaal omdat alleen de eerste groep baat heeft bij extra monitoring en interventies.

Een belangrijk hulpmiddel om dit onderscheid te maken is Doppler-echografie, waarmee de richting en snelheid van de bloedstroom in de navelstreng en foetale hersenvaten wordt gemeten. Het onderzoek van Mauritia Marijnen toont aan dat het combineren van het geschatte foetale gewicht en Dopplermetingen een effectieve methode blijkt om dit onderscheid te maken. Een model dat het geschatte foetale gewicht, maternale biomarkers (stoffen in het bloed) en de meest afwijkende Dopplermeting combineert, biedt de beste voorspelling voor perinatale complicaties. Een dergelijk model kan helpen om gerichte beslissingen te nemen over het moment van bevalling. Bij foetussen met normale Dopplermetingen kan bijvoorbeeld worden gewacht tot 40 weken mits alle controles goed blijven. Dit geeft de baby de kans om verder te rijpen in de baarmoeder en vergroot de kans op een spontane bevalling.

Daarnaast benadrukt het onderzoek het belang van gestructureerd onderzoek van de placenta na gecompliceerde zwangerschappen. Dit kan waardevolle inzichten bieden voor het beleid bij een volgende zwangerschap. Ook is ontdekt dat Dopplermetingen worden beïnvloed door bepaalde hooggradige afwijkingen in de placenta, wat de waarde van Dopplers verder onderstreept bij het onderscheiden van gezonde foetussen en foetussen met foetale groeirestrictie.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/7f6dc9c3-2f27-4977-9e41-986e43852513