Managing sustainability: a governance perspective
Duurzaamheid beheren: een governanceperspectief
Bedrijven spelen een paradoxale rol in de huidige duurzaamheidsuitdagingen: ze zijn zowel belangrijke veroorzakers van milieuschade, maar ook drijvende krachten achter mogelijke oplossingen. Het effectief aansturen van deze dubbelrol vereist interne en externe mechanismen die de bedrijfsactiviteiten afstemmen op duurzaamheidsdoelstellingen. Vanuit een governance-systeemperspectief onderzoekt Mirjam Brandl in haar proefschrift hoe bedrijven kunnen worden gestuurd om hun milieu-impact te verminderen, terwijl ze actief bijdragen aan het adresseren van milieuproblemen.
Aan de hand van vier empirische studies wordt duurzaamheidsgovernance op meerdere niveaus en vanuit verschillende actoren onderzocht. Hoofdstuk 2 richt zich op de regelgevende omgeving en onderzoekt hoe sancties voor milieuschade de zoektocht van bedrijven naar groene innovatie beïnvloeden. Hoofdstuk 3 hanteert een eigendomsperspectief en analyseert hoe institutionele investeerders de aanwezigheid van milieu-expertise in toezichthoudende raden beïnvloeden. Hoofdstuk 4 bekijkt de raad van bestuur en onderzoekt hoe de politieke ideologie van de bestuurders bepaalt of bedrijven ongebruikte “slack” middelen inzetten voor baanbrekende groene innovatie. Hoofdstuk 5 richt zich op de CEO als centrale strategische beslisser en bestudeert hoe de zelfregulatie van een CEO samenhangt met het optreden van milieudelicten binnen bedrijven.
Brandl benadrukt de complexiteit en contingentie van governance bij het bevorderen van duurzaam gedrag van bedrijven. Het laat zien dat effectieve governance aandacht vereist voor de interactie tussen meerdere actoren en niveaus van autoriteit, in plaats van te steunen op enkele mechanismen. Door gedrags-, agency- en signaleringsperspectieven te integreren, biedt dit Brandl zowel theoretische inzichten als praktische handvatten voor beleidsmakers, managers en belanghebbenden die economische prestaties willen verenigen met milieubeheer.