Acquiring the many meanings of simple, negated and modal disjunction
De vele betekenissen van eenvoudige, ontkende en modale disjunctie
Antoine Cochard onderzocht voor zijn proefschrift theoretische en ontwikkelingsgerelateerde uitdagingen die worden opgeworpen door disjunctie in eenvoudige bevestigende zinnen, onder ontkenning en onder deontische modaliteiten, bij Franstalige kinderen van 4 tot 8 jaar. De eerste studie van dit proefschrift vergelijkt de prestaties in eenvoudige disjunctieve uitspraken met hun ontkende tegenhanger binnen dezelfde personen en dezelfde taak. Cochard toont aan dat de interpretatie van disjunctie, of deze nu volwassenachtig of niet-volwassenachtig is, in beide contexten met elkaar verband houdt.
Cochard bouwt met zijn onderzoek voort op Singh et al. (2016) om te stellen dat het conjunctieve lezen van kinderen in eenvoudige contexten en het ‘noch...noch-lezen’ in ontkende contexten beide verklaard kunnen worden met een uniforme analyse op basis van de grammaticale benadering van scalaire implicaties. Door volwassenen te testen op ontkende disjunctie met en zonder prosodische manipulaties, brachten de resultaten twee populaties van Franstaligen aan het licht met betrekking tot de reikwijdte van disjunctie ten opzichte van ontkenning, een conclusie die ook geldt voor kinderen.
Ten slotte presenteert Cochard in zijn proefschrift een nieuw experimenteel paradigma om modale disjunctie te onderzoeken. Hij toont aan dat sommige kinderen een modale conjunctieve interpretatie gaven aan de verwachte vrije keuze-lezing. Om dit gedrag te verklaren, stelt Cochard voor dat sommige kinderen lokaal een verborgen exhaustificatieoperator in de syntactische structuur invoegen. Verder stelt hij de hypothese dat de lokale afleiding van scalaire implicaties te wijten is aan een voorkeur om onwetendheidsinferenties zo vroeg mogelijk op te lossen.