Jurisdictional coverage (of Antarctic tourism) in the Antarctic Treaty System and domestic implementing legislation
De rechtsmacht-dekking over toeristische activiteiten op Antarctica
Toeristische activiteiten in Antarctica zijn de afgelopen decennia gegroeid en diverser geworden. Elena Alvarez Ortega onderzocht voor haar promotie de rechtsmacht-dekking over toeristische activiteiten door de Partijstaten die zich hebben gecommitteerd aan de bescherming van Antarctica.
Het Antarctische gebied omvat het enige continent zonder een algemeen erkende soevereine staat. Meerdere internationale verdragen zijn getekend door een groot aantal landen over het bestuur van dit unieke gebied. Het Antarctica Verdrag van 1959 was het eerste instrument. In 1991 werd het Protocol inzake milieubescherming bij het Antarctica Verdrag ondertekend. Partijstaten hebben zich met dit Protocol gecommitteerd aan een alomvattende bescherming van het Antarctisch milieu.
Elena Alvarez Ortega onderzocht voor haar promotie de rechtsmacht-dekking over de toegenomen toeristische activiteiten door de Partijstaten die zich hebben gecommitteerd aan de bescherming van Antarctica. Haar onderzoek richt zich onder andere op de vraag of er minimale eisen zijn omtrent de reikwijdte van rechtsmacht in de nationale implementatie van het Protocol, en de definitie van de reikwijdte van rechtsmacht in de nationale implementatie van het Protocol door Partijstaten. Daarnaast richt het onderzoek zich ook op het concept van “joint jurisdiction” en hoe dit concept zich verhoudt tot de aspiratie van Partijstaten om activiteiten in Antarctica gezamenlijk te beheren. Op basis van de onderzoeksbevindingen geeft Alvarez Ortega tot slot een aantal suggesties voor beleidsvoorstellen om de geïdentificeerde kwesties te adresseren.