Evaluation of molecular predictive testing rates in Dutch NSCLC patients
| Promotie: | Mw. B.N. (Betzabel) Cajiao Garcia |
| Wanneer: | 26 mei 2025 |
| Aanvang: | 12:45 |
| Promotors: | prof. dr. S.M. (Stefan) Willems, prof. dr. E.M.D. (Ed) Schuuring, dr. L.C.L.T. (Léon) van Kempen |
| Copromotor: | dr. A.J. van der Wekken |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Evaluatie van de moleculaire voorspellende testpercentages bij Nederlandse NSCLC-patiënten
Longkanker is een veelvoorkomende vorm van kanker met de meeste aan kanker-gerelateerde sterfgevallen, waarbij niet-kleincellige longkanker (NSCLC) het meest voorkomt. Dankzij nieuwe inzichten over DNA-afwijkingen is de behandeling van longkanker sterk veranderd. Waar vroeger een klassieke standaardbehandeling met chemotherapie en radiotherapie werd toegepast, is nu steeds meer sprake van gepersonaliseerde therapieën met doelgerichte medicijnen. Doelgerichte behandelingen staan bekend om de betere uitkomsten met minder bijwerkingen in vergelijking met klassieke behandelingen. In Nederland wordt daarom aanbevolen om patiënten met gevorderde NSCLC te testen op DNA-afwijkingen in tien belangrijke biomarkers om de beste behandeling te bepalen in het kader van de moleculaire diagnostiek.
Dit proefschrift van Betzabel Cajiao Garcia onderzocht hoe vaak en hoe goed de moleculaire diagnostiek in NSCLC in de praktijk worden uitgevoerd. Hoewel steeds meer longkankerpatiënten getest worden, wordt nog niet elke patiënt in Nederland getest en blijft ruimte voor verbetering. De toename in het testen van EGFR-, KRAS- en RET-biomarkers toonde aan dat moleculaire diagnostiek standaardpraktijk is geworden in Nederland. Daarnaast toonde de studie aan dat nieuwe testmethoden steeds vaker worden ingezet en bijdragen aan betere diagnostiek.
De studie bracht ook knelpunten in kaart voor de moleculaire diagnostiek in de regio noord Nederland, zoals de beschikbaarheid van tumorweefsel en logistieke uitdagingen. Dit proefschrift heeft aangetoond dat door optimale samenwerking tussen zorgverleners de kwaliteit van moleculaire diagnostiek verder verbeterd kan worden. Al met al laat het onderzoek zien dat de meeste Nederlandse longkankerpatiënten tegenwoordig toegang hebben tot gepersonaliseerde zorg, dat hun overlevingskansen vergroot, maar dat nog steeds ruimte is voor verbetering.