The evolutionary history of baleen whales in the genome era
Promotie: | F.R. (Fabricio) Garcia Furni, MSc |
Wanneer: | 27 mei 2024 |
Aanvang: | 14:30 |
Promotors: | P.J. (Per) Palsboll, Prof, prof. dr. C. Speller, prof. dr. E. Secchi |
Waar: | Academiegebouw RUG |
Faculteit: | Science and Engineering |
Kunnen populaties baleinwalvissen, hersteld van een aanzienlijke afname, weer gedijen?
Het raadselachtige onderwaterleven van baleinwalvissen, hun complexe evolutionaire geschiedenis, drastische verminderingen in het verleden tijdens de commerciële walvisvangst en recente herstel, bieden volgens Fabricio Garcia Furni een unieke kans om enkele gangbare aannames in de populatiegenetische theorie empirisch te beoordelen en voorspellingen te doen over het genomische erfgoed in hedendaagse populaties.
Garcia Furni : ‘Mensen hebben op mondiale schaal landschappen en biodiversiteit veranderd om te voorzien in de behoeften van een exponentieel groeiende bevolking. De snelle ontwikkeling en inzet van technologie hebben hen in staat gesteld om natuurlijke hulpbronnen op een ongekende manier te verkennen. Naarmate de menselijke bevolking toenam, volgden er afnames in wilde populaties. Hoe lang kunnen uitgebuite populaties mensen ondersteunen? Zullen populaties die hersteld zijn van een aanzienlijke afname gedijen? Wat kan de geschiedenis ons leren over het behoud van biodiversiteit?
Tegelijkertijd heeft technologie de wetenschap op vele manieren gerevolutioneerd. Een goed voorbeeld hiervan is genomica. Nu zijn we in staat om complete genoomgegevens van organismen te verkrijgen op ongekende schalen, tijden en kosten. De verborgen dna-informatie, gecodeerd in miljarden nucleotiden, is een uitstekend middel om het verleden te benaderen, het heden te begrijpen en de toekomst te projecteren.
Een interessante diergroep om de bovenstaande vragen te onderzoeken zijn baleinwalvissen. Hun raadselachtige onderwaterleven, complexe evolutionaire geschiedenissen, drastische verminderingen in het verleden tijdens de commerciële walvisvangst, en recente herstel, bieden een unieke kans om enkele gangbare aannames in de populatiegenetische theorie empirisch te beoordelen en voorspellingen te doen over het genomische erfgoed in hedendaagse populaties.
Mijn thesis onderzoekt de informatie die vervat zit in de complete genomen van baleinwalvissen, de grootste gewervelde dieren op aarde. Door gebruik te maken van geavanceerde analyses uit het genomische tijdperk, heb ik een diepgaand onderzoek geprobeerd te doen naar het lange-termijn en recente evolutionaire verleden van baleinwalvissen. Mijn proefschrift biedt inzicht in enkele complexe fylogenetische relaties van baleinwalvissen, een genoomwijde blik op de huidige en verleden genetische diversiteit, veranderingen in mutaties, en met name de impact van menselijke exploitatie op het genomische erfgoed van baleinwalvissen.’