George Ashby’s Active Policy of a Prince
Promotie: | dr. A.A. (Aline) Douma |
Wanneer: | 22 mei 2023 |
Aanvang: | 14:30 |
Promotor: | prof. dr. S.I. Sobecki |
Copromotor: | dr. C. (Kees) Dekker |
Waar: | Academiegebouw RUG |
Faculteit: | Letteren |

Unieke dichter George Ashby verdient meer bekendheid
De vijftiende-eeuws dichter George Ashby verdient meer bekendheid, zo stelt Aline Douma in haar proefschrift. Vanwege zijn unieke positie in de Engelse literatuur en de nog steeds actuele thema’s zou zijn werk niet alleen uit de vergetelheid moeten worden gehaald, maar zelfs actief moeten worden behandeld.
Hoe bestuur je een land in een periode van politieke instabiliteit en maatschappelijke onrust? Die nu nog steeds actuele vraag staat centraal in het politieke adviesgedicht Active Policy of a Prince, geschreven door George Ashby voor de Engelse kroonprins. Het antwoord is niet eenduidig. Naar buiten toe moet de koning voldoen aan het ideaalbeeld van de deugdelijke en vrome vorst, maar in de praktijk moet hij soms meedogenlozer omgaan met mogelijke bedreigingen voor zijn macht.
Vanwege de tegenstrijdigheden in zijn advies is Ashby's werk door latere critici vaak verguisd, maar Aline Douma laat in haar proefschrift zien hoe deze spanningen in de tekst juist een goed beeld geven van (1) de politieke ontwikkelingen die plaatsvonden in deze transitieperiode van de middeleeuwen naar de vroegmoderne tijd en (2) hoe een individu reageert op politieke onrust die hemzelf persoonlijk raakt.
Ashby schreef zijn adviesgedicht ten tijde van de Rozenoorlogen (c. 1450-1485), een periode van grote politieke veranderingen. Hij deed dit vanuit een uniek perspectief: namelijk dat van een klerk in de hofhouding van de koning. Om die reden was hij niet alleen op de hoogte van alle politieke ontwikkelingen, maar hij kende de koninklijke familie over wie hij schrijft ook persoonlijk.
Uit zijn vaak tegenstrijdige adviezen voor het koningschap blijkt hoe moeilijk het is om de gevolgen te overzien van maatschappelijke ontwikkelingen die nog gaande zijn. Zijn conservatisme en nadruk op het beschermen van zijn eigen sociale groep zijn daarmee illustratief voor de menselijke reactie op politieke onzekerheid, waar we ook in onze huidige ‘historische tijden’ menig voorbeeld van zien in het politieke discours.