Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Actueel Evenementen Promoties

Challenges in predicting recurrence risk of unprovoked venous thromboembolism: a role for infection and inflammation?

Promotie:drs. B.S. Bhoelan
Wanneer:13 november 2024
Aanvang:14:30
Promotor:prof. dr. K. (Karina) Meijer
Copromotors:dr. Y.I.G.V. Tichelaar, dr. J.F. Borjas Howard
Waar:Academiegebouw RUG
Faculteit:Medische Wetenschappen / UMCG
Challenges in predicting recurrence risk of unprovoked venous
thromboembolism: a role for infection and inflammation?

Uitdagingen bij het voorspellen van het recidiefrisico van niet-uitgelokte veneuze trombo-embolie: een rol voor infectie en ontsteking?

Per jaar krijgt 1 op 1000 mensen een veneuze trombose, een aandoening waarbij er bloedpropjes in de aderen ontstaan. De behandeling bestaat uit bloedverdunners gedurende 3 tot 6 maanden. Na het stoppen van deze behandeling is er een risico dat een veneuze trombose terugkomt. Om deze reden worden bloedverdunners langdurig voortgezet in sommige gevallen. Bloedverdunners hebben bloedingen als bijwerking. Langdurig voortzetten van bloedverdunners wordt daarom alleen gedaan als het geschatte risico op een recidief hoog én het bloedingsrisico laag is.

Het risico op een recidief veneuze trombose is hoog als er geen uitlokkende factor (zoals bijvoorbeeld de orale anticonceptiepil) was. Bijna de helft van alle veneuze trombose is niet-uitgelokt. Dit betekent dat een grote groep patiënten langdurig wordt blootgesteld aan bloedingsrisico’s van bloedverdunners. In dit proefschrift van Bibie Bhoelan is onderzocht of we mensen kunnen identificeren die niet langdurig behandeld hoeven te worden binnen de groep met niet-uitgelokte veneuze trombose.

We lieten zien dat bestaande risicoscores nog niet goed genoeg zijn voor de praktijk. Daarnaast hebben we onderzocht of ontsteking en infectie ten tijde van een anderszins niet-uitgelokte veneuze trombose een lager recidief risico voorspelt, zoals andere uitlokkende factoren. Ook lieten we zien dat voorbijgaande ontsteking en infectie een lager recidief risico lijken te voorspellen. Het recidief risico was echter niet laag genoeg om af te zien van langdurige bloedverdunnerbehandeling. Mogelijk kunnen patiënten die niet langdurig behandeld hoeven te worden wel geïdentificeerd worden als ontsteking en infectie toegevoegd worden aan bestaande risico scores.