Ready to drill?

Klaar om te boren?

Margarita Nieves Zárate onderzocht in haar proefschrift hoe landen de milieu- en operationele risico’s reguleren die gepaard gaan met offshore olie- en gasactiviteiten. Offshoreproductie was in 2023 goed voor ongeveer 30% van de wereldwijde olieproductie. Hoewel deze olieproductie bijdraagt aan de energievoorziening, vormt zij ook een ernstige bedreiging voor mariene ecosystemen en kustgemeenschappen. Opmerkelijk genoeg bestaat er geen wereldwijd verdrag dat specifiek vervuiling door offshore olie-installaties of veiligheidsrisico’s bij boringen reguleert.

Nieves Zárate ontwikkelde daarom vanuit verschillende perspectieven een conceptueel kader om te beoordelen of de reguleringssystemen van kuststaten adequaat zijn om deze risico’s te beheersen.. Ze past dit toe op Colombia, een kuststaat in de beginfase van offshore olieproductie.

Het kader is opgebouwd vanuit een interdisciplinair perspectief, waarin het Zeerecht, de analyse van belangrijke milieu- en veiligheidsrisico’s, reguleringstheorie en een vergelijkende studie van de reguleringskaders van het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten worden gecombineerd.

De dissertatie van Margarita Nieves Zárate gaat verder dan het beschrijven van reguleringskaders: ze legt leemtes, tegenstrijdigheden en structurele spanningen bloot. Het werk biedt een kritische en constructieve analyse van het Colombiaanse regime en benadrukt welke aspecten versterkt moeten worden om te voldoen aan internationale normen en effectieve risicoregulering te garanderen. Het toont hoe landen hun regelgeving aanpassen —of hierin falen— en welke structurele factoren deze processen beperken.

De bevindingen dragen bij aan een nieuw perspectief op reguleringsuitdagingen in risicovolle industrieën en zijn ook relevant voor opkomende sectoren zoals offshore windenergie en diepzeemijnbouw.