Coevolution in host–parasite systems
| Promotie: | Dhr. S. (Sajad) Ashghali Farahani |
| Wanneer: | 10 juli 2020 |
| Aanvang: | 14:30 |
| Promotors: | prof. dr. ir. J. (Jan) Komdeur, P.J. (Per) Palsboll, Prof |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Science and Engineering |
Invloed parasitaire haakworm op inheemse en invasieve gastheer-vlokreeften
Sajad Ashghali Farahani onderzocht of het vermogen van een bepaalde parasiet, de haakworm Polymorphus minutus, om het gedrag van zijn tussengastheer te veranderen of diens overleving te verhogen alleen geëvolueerd is voor sympatrische vlokreeftsoorten of voor vlokreeften in het algemeen. Bij parasieten vindt er namelijk selectie plaats op eigenschappen die de overdracht tussen hun gastheren vergemakkelijken. De haakworm P. minutus is zo’n parasiet die het gedrag van zijn tussengastheer (vlokreeften) verandert, om overdracht naar de eindgastheer (watervogels) te vergemakkelijken.
Ashghali Farahani richtte zich op het ontwijken door P. minutus van niet-gastheer predatoren (driedoornige stekelbaarzen) en op de rheotaxis (de eigenschap om in stromend water tegen de stroom in te zwemmen) van tussengastheren bij drie vlokreeftsoorten: twee inheemse (Gammarus pulex en G.fossarum) en een invasieve soort, Echinogammarus berilloni. Hij bepaalde de zouttolerantie van de inheemse soorten om zien of P. minutus de zouttolerantie van zijn tussengastheer beïnvloedde. P. minutus blijkt geëvolueerd samen met de sympatrische inheemse vlokreeftsoorten en niet met invasieve vlokreeftsoorten, wat het ontwijken van niet-gastheer predatoren door geïnfecteerde inheemse vlokreeftsoorten heeft bevorderd. Verder vond Ashghali Farahani dat het effect van infectie op hun rheotaxis niet verschilde tussen inheemse en invasieve soorten en was er ook geen verschil in zouttolerantie tussen geïnfecteerde inheemse vlokreeften. Invasieve vlokreeften worden minder gegeten door niet-gastheer predatoren en hebben een sterkere negatieve rheotaxis dan inheemse vlokreeften. Door deze eigenschappen zouden geïnfecteerde invasieve tussengastheren de competitie met inheemse vlokreeften kunnen winnen en hun plek in het ecosysteem kunnen overnemen. De resultaten van dit onderzoek zijn belangrijk voor de bescherming van watervogels en ook voor viskwekerijen en eendenboerderijen.