Innovation in surgical oncology

Innovatie in chirurgische oncologie

Chirurgische operatietechnieken veranderen door een continu proces van innovatie. Een belangrijke innovatie binnen de chirurgie is de introductie van minimaal invasieve chirurgie. In de afgelopen decennia zijn er verschillende minimaal invasieve chirurgische procedures succesvol geïmplementeerd met verschillende voordelen voor patiënten, zoals minder postoperatieve complicaties, minder pijn, een sneller herstel en verbeterde cosmetiek. Daarnaast zijn de oncologische resultaten van minimaal invasieve chirurgie vergelijkbaar gebleken met die van open procedures en is het gebruik van minimaal invasieve chirurgie voor kankerpatiënten wereldwijd een geaccepteerde behandeling. Door continue ontwikkelingen is een toenemend aantal minimaal invasieve alternatieven voor open procedures ontwikkeld. Ondanks de veelbelovende resultaten van minimaal invasieve chirurgie is er nog steeds een tekort aan gestructureerde richtlijnen voor de implementatie van minimaal invasieve chirurgische procedures in de klinische praktijk. 

In haar proefschrift heeft Vrielink een ‘narrative review’ uitgevoerd om de uitdagingen, gepaard gaande met de implementatie van minimaal invasieve chirurgie, te onderzoeken en om een gestructureerde richtlijn voor succesvolle implementatie te ontwikkelen. In totaal zijn 85 artikelen geïncludeerd. Er werden verschillende essentiële stappen in het implementatieproces benoemd. Het is bijvoorbeeld raadzaam om alle literatuur aangaande de specifieke procedure te beoordelen en te beoordelen of de procedure geschikt is voor de desbetreffende chirurgische praktijk (bijvoorbeeld de jaarlijkse ‘case load’). De implementatie van nieuwe chirurgische procedures vereist uitgebreide voorbereiding en tijd, maar, indien het op een gestructureerde manier wordt geïmplementeerd, zal het uiteindelijk de uitkomsten van patiënten ten goede komen.   

In het Universitair Medisch Centrum Groningen is een nieuwe minimaal invasieve operatietechniek voor het verwijderen van de bijnieren geïntroduceerd; de ‘posterieure retroperitoneale adrenalectomie’, welke een betere optie bleek te zijn dan de conventionele bijnieroperatie, die in de 20 jaar daarvoor werd uitgevoerd. Patiënten hebben minder pijn na de operatie en er treden minder complicaties op. Deze nieuwe operatietechniek is veilig ingevoerd in vier internationale centra, met een leercurve van 24 tot 42 procedures. Daarnaast is de ‘minimaal invasieve liesklierdissectie’ geïntroduceerd, waarbij middels een kijkoperatie de liesklieren worden verwijderd bij patiënten met lymfeklier-uitzaaiingen van een melanoom. Deze procedure bleek een aantrekkelijk alternatief te zijn voor de reguliere open techniek, met minder ernstige complicaties en zonder noodzaak tot een re-operatie. Bij het starten met nieuwe minimaal invasieve chirurgische technieken moet het implementatieproces goed worden doorlopen om de veiligheid te garanderen en uiteindelijk de uitkomsten voor patiënten te verbeteren. Echter, innovatie is geen doel op zich en dient slechts als middel om de uitkomsten voor deze oncologische patiënten te verbeteren.

CV

Otis Vrielink (1988) studeerde Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna werkte zij een jaar als arts niet in opleiding tot specialist (ANIOS) chirurgie bij Treant Zorggroep. Nadien was zij werkzaam als ANIOS chirurgie in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Daar werd contact gelegd met prof. dr. B.L. van Leeuwen en prof. dr. S. Kruijff en startte zij met haar promotieonderzoek. De titel van haar proefschrift luidt: Innovation in surgical oncology.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/486de841-547e-470d-b42f-8b1c1758d580