Measuring social withdrawal
Promotie: | Dhr. K.G.O. (Kevin) Ike |
Wanneer: | 04 oktober 2022 |
Aanvang: | 16:15 |
Promotor: | prof. dr. M.J.H. (Martien) Kas |
Copromotors: | dr. S.F. de Boer, dr. B. Buwalda |
Waar: | Academiegebouw RUG |
Faculteit: | Science and Engineering |

Excessieve sociale terugtrekking bij muizen en mensen
Excessieve sociale terugtrekking is een symptoom van verscheidene neuropsychiatrische aandoeningen en is van grote invloed op de kwaliteit van leven.kKevin Ike toonde in een semi-natuurlijk omgeving bij muizen aan dat een specifieke dopamine-receptor invloed heeft op het sociale gedrag.
Ike: 'De erfelijkheid bij mensen van de neuropsychiatrische aandoeningen suggereert dat hun oorsprong gevonden kan worden in de genetische achtergrond van de patiënten. Aangezien de genen en het sociale gedrag van mensen en andere dieren overlappen, kunnen we gebruik maken van modelorganismen om de genetische basis van sociale terugtrekking te onderzoeken.
Conventionele testen voor sociaal gedrag, waarin twee interacterende dieren worden geobserveerd in een artificiële omgeving, blijken lastig te repliceren en leiden niet tot een betere behandeling voor de patiënten. Daarom richtte ik me op het ontwikkelen van een generaliseerbare en ethologische valide methode om sociale terugtrekking op een betrouwbare manier te kwantificeren bij muizen, met als doel een fundering te leggen voor toekomstig translationeel onderzoek.
Mijn methodes concentreren zich op het meten van sociaal groepsgedrag in een semi-natuurlijk omgeving, gedurende meerdere dagen. Hierin kunnen de muizen vrij interacteren zonder dat ze gestoord worden. De experimenten laten zien dat we de bevindingen uit conventionele testen kunnen repliceren in onze semi-natuurlijke omgevingen. Ook kunnen we onze eigen resultaten repliceren in een andACer laboratorium, wat de betrouwbaarheid van onze methodes onderstreept.
Daarnaast laten we zien dat onze methodes gebruikt kunnen worden om humane risicogenen voor excessieve sociale terugtrekking te bestuderen in zowel genetische als farmacologische muismodellen. Dit toonde aan dat een specifieke dopamine receptor invloed heeft op het sociale gedrag van verschillende soorten. Hiermee leggen we de basis voor toekomstig translationeel onderzoek.'