Right ventricular adaptation to chronic abnormal loading during childhood
Promotie: | Dhr. G.P.L. (Guido) Bossers |
Wanneer: | 16 juni 2025 |
Aanvang: | 09:00 |
Promotors: | prof. dr. R.M.F. (Rolf) Berger, dr. H.H.W. (Herman) Sillje |
Copromotor: | dr. B. Bartelds |
Waar: | Academiegebouw RUG |
Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |

Aanpassing van de rechterhartkamer aan chronische abnormale belasting tijdens de kindertijd
Het onderzoek beschreven in dit proefschrift van Guido Bossers had als doel de effecten van chronische abnormale belasting op de rechterhartkamer te bestuderen met het oog op ernstige aangeboren hartafwijkingen (AHA).
Er is eerst systematisch de huidige kennis over chronische druk- en volumebelasting van de rechterhartkamer in kaart gebracht. Hierbij komt naar voren dat een meer gestandaardiseerde aanpak noodzakelijk is om beter inzicht te verkrijgen in de effecten van abnormale belasting op de rechterhartkamer. Een nieuw model voor chronische drukbelasting bij ratten tijdens de kindertijd toonde, net als bij patiënten met AHA, groeivertraging en andere symptomen van hartfalen. RNA-sequencinganalyse van het hartweefsel van dit model liet een profiel zien waarin veroudering was vertraagd en celcyclusactiviteit verhoogd was, wat suggereert dat proliferatie het hart kan beschermen bij drukbelasting van de rechterhartkamer tijdens de kindertijd.
Om dit verder te onderzoeken, is Neuregulin-1, een groeifactor waarvan bekend is dat het celcyclusactiviteit in het hart stimuleert, toegediend. Dit resulteerde in een verbeterde hartfunctie en een verhoogde celcyclusactiviteit van hartspiercellen, hoewel er niet definitief aangetoond kon worden dat er daadwerkelijk sprake was van proliferatie.
Ten slotte werd het nieuw ontwikkelde model gebruikt om sekseverschillen in de reactie op chronische drukbelasting tijdens de kindertijd te onderzoeken. Minder vrouwelijke ratten ontwikkelden klinisch hartfalen in vergelijking met mannelijke ratten met chronische drukbelasting van de rechterhartkamer. Vrouwelijke ratten vertoonden een betere diastolische functie na de puberteit. Dit wijst erop dat sekseverschillen in de aanpassing van de rechterhartkamer niet alleen door hormonen worden beïnvloed, maar dat ook andere sekse-specifieke signaalroutes een rol kunnen spelen.