Beginselprogramma's

In een beginselprogramma zet een partij haar politiek-ideologische beginselen uiteen. Anders dan een verkiezingsprogramma beschrijft een beginselprogramma geen concrete beleidsvoorstellen voor een specifieke bestuursperiode, maar een brede maatschappijvisie die de partij in haar algemeenheid nastreeft. Beginselprogramma’s kunnen worden gelezen als een aanvulling op verkiezingsprogramma’s, zeker in het verleden toen deze aanzienlijk beknopter waren, en tonen bovendien de ideologische ontwikkeling van een partij, aangezien beginselprogramma’s vaak na verloop van tijd worden geactualiseerd.

De ChristenUnie had bij haar oprichting naast een beginselprogramma (zelf spreekt de partij van een Beginselverklaring) ook een Uniefundering(2000), waarin het religieuze fundament van de partij werd gedefinieerd. Deze Uniefundering verwees expliciet naar de Drie Formulieren van Eenheid uit de Gereformeerde geloofstraditie. Eén van deze drie formulieren is de Heidelbergse Catechismus (1563) waarin bijvoorbeeld de ‘Paapse mis’ ‘vervloekte afgoderij’ wordt genoemd. Om de ChristenUnie aantrekkelijker te maken voor niet Gereformeerde christenen, zoals katholieken, werd de Uniefundering in 2015 vervangen door een Grondslag, die alleen verwees naar de Geloofsbelijdenis van Nicea, die door alle christenen wordt onderschreven. In 2018 werd het beginselprogrammauit 2001, Kernprogramma vervangen door Vrede zoeken, recht doen. Het formele taalgebruik uit het Kernprogramma werd losgelaten. Daarnaast staat Vrede zoeken, recht doen vol Bijbelcitaten en verwijzingen naar bronnen uit alle christelijke tradities. De (historische) beginselprogramma’s van de ChristenUnie kunt u terugvinden in onze repository.