Eenzaamheid onder buitenlandse studenten

Eenzaamheid - gedefinieerd als de kloof tussen feitelijke en gewenste sociale relaties - is een veelvoorkomende maar onderbelichte ervaring onder internationale studenten. In deze studie onderzoeken we de sociale en relationele dimensies van eenzaamheid onder Chinese internationale studenten in Duitsland, waarbij we verder kijken dan verklaringen op individueel niveau en een sociologisch begrip ontwikkelen dat gebaseerd is op persoonlijke netwerken.

Met behulp van een unieke dataset vinden we dat internationale studenten hogere niveaus van eenzaamheid rapporteren dan hun lokale leeftijdsgenoten. Contra-intuïtief kunnen degenen met meer emotioneel ondersteunende banden zich eenzamer voelen dan degenen met minder van zulke banden, wat suggereert dat de aanwezigheid van steun niet altijd overeenkomt met verwachtingen of behoeften. Romantische partnerschappen, vooral wanneer de partners samen in het gastland wonen, worden in verband gebracht met minder eenzaamheid. Daarnaast blijkt een gebrek aan grensoverschrijdende vriendschappen een belangrijke voorspeller te zijn van grotere eenzaamheid.

Deze bevindingen benadrukken het belang van het begrijpen van eenzaamheid, niet simpelweg als een individuele emotie, maar als een sociaal gesitueerde ervaring die gevormd wordt door netwerkstructuren en culturele transities. Ik pleit voor meer longitudinaal onderzoek om te onderzoeken hoe eenzaamheid zich ontwikkelt en verandert in de tijd binnen de veranderende context van migratie, onderwijs en integratie.