Import to the inner nuclear membrane

Eiwittransport naar de celkern onderzocht

Van gist tot mens zijn de kernporiecomplexen de belangrijkste toegangspoorten tot de kern. We begrijpen redelijk goed hoe transport van oplosbare eiwitten gaat, maar begrijpen veel minder goed hoe de eiwitten die in de membranen rondom te kern zitten hun weg vinden door het kernporiecomplex.

Deze membraaneiwitten die in de binnenkant van de kern zitten zijn een belangrijke klasse van eiwitten want ze zijn betrokken bij de organisatie van het chromatine (DNA) en de positionering van de kern in de cel. Wanneer deze eiwitten niet goed werken ontstaan ziekten die gezamenlijk onder de noemer laminopathieën vallen.

Daarom onderzocht Rizqiya Hapsari hoe deze membraaneiwitten terechtkomen aan de binnenkant van de kern nadat ze aan de buitenkant van de kern gemaakt zijn. Zij gebruikte bakkersgist, een eencellig organisme dat op moleculair niveau lijkt op menselijke cellen, als modelsysteem. Specifiek onderzocht Hapsari twee eiwitten, genaamd Heh1 en Heh2, om het mechanisme van transport te ontrafelen.

Met een combinatie van microscopie en structurele studies bracht zij in kaart welke sorteersignalen op de membraaneiwitten nodig zijn, hoe deze met transportfactoren binden en hoe het transport afhankelijk is van de verschillende onderdelen van de Nuclear Pore Complex. De resultaten van het onderzoek dragen bij aan de kennis over hoe een membraaneiwit naar de kern getransporteerd wordt.

Rizqiya Hapsari verrichtte haar promotieonderzoek bij de afdeling Enzymologie van het Groningen Biomolecular Sciences and Biotechnology Institute (GBB), het Zernike Institute for Advanced Material, en de Cellular Biochemistry Group van ERIBA (European Research Institute for Biology of Ageing). Zij werkt nu als Research Assistant aan het Bandung Institute of Technology, Indonesië.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/ce0e74c8-88a0-4f05-a200-aca5be661977