De kloof tussen arm en rijk: Vermogensongelijkheid in de Veenkoloniën

Wanneer de kloof tussen arm en rijk toeneemt, neemt vertrouwen in instituties, sociale cohesie en politieke participatie af en nemen maatschappelijke kosten toe. Een belangrijke oorzaak voor de steeds groter wordende ongelijkheid zijn vermogens en de kansen die daarbij horen. Via schenkingen en erfenissen worden vermogens doorgegeven van generatie op generatie. Hierdoor ontstaat er een tweedeling in de maatschappij tussen vermogende en niet-vermogende groepen. In tegenstelling tot inkomens, zijn vermogens in Nederland zeer ongelijk verdeeld.

De Faculteit Ruimtelijke Wetenschappen aan de Rijksuniversiteit Groningen werkt samen met Sociaal Planbureau Groningen en Trendbureau Drenthe in het onderzoek naar intergenerationele armoede in de Veenkoloniën. In dit feitenblad vergelijken we de vermogensverdeling in de Veenkoloniën met de rest van Nederland. Daarnaast laten we zien hoe vermogens verdeeld zijn binnen de gemeenten in de Veenkoloniën en verschillende huishoudens.

Wat opvalt is dat de vermogensongelijkheid het grootst is in gemeenten waar veel armoede is. Daarnaast is de vermogensongelijkheid in het gebied de afgelopen jaren groter geworden. In 2011 hadden de rijkste 10% van de Veenkoloniale huishoudens ongeveer 56% van al het vermogen in bezit. Tussen 2011 en 2019 is dit gegroeid naar 61%. Een kleine groep in de Veenkoloniën bezit dus een steeds groter deel van het totale vermogen, terwijl groepen die te maken hebben met intergenerationele armoede steeds verder achterop raken.

Wil je meer weten? Bekijk dan het volledige feitenblad